امر به معروف و نهی از منکر

تحلیل چهار خطبه‌ی مذکور از نهج البلاغه، تصویری گویا از گروه های مورد نکوهش و لعن امام علی (ع) را ارائه می دهد. فقدان فضائل انسانی و بی اعتنایی به ارزش های الهی در خطبه 129، تکبر و تعصب بنیان افکن در خطبه قاصعه (192)،  نفاق و بی ادبی در برابر حق در خطبه 19 و گستاخی و تهدید در برابر حق در خطبه 135 همگی نشانگر صفاتی هستند که موجب دوری از رحمت الهی و انحطاط فرد و جامعه می‌شوند.

این آموزه ها، هشداری برای تمام اعصار است تا با شناخت این ویژگی های مذموم، از آن‌ها اجتناب ورزیده و با تکیه بر فضائل اخلاقی، تواضع و حق طلبی، زمینه های سعادت و رستگاری را فراهم آورند. بی تردید، عمل به این رهنمودهای علوی، راهگشای جوامع در دستیابی به عدالت، وحدت و پیشرفت خواهد بود.