از سخنان آن حضرت عليه السّلام است يكى از اصحابش (عبد اللّه ابن قعين) را فرستاد تا خبر آورد از گروهى (خريّت ابن راشد رئيس بنى ناجيه و پيروانش) كه از سپاه كوفه (در جنگ صفّين) بودند، و (پس از جنگ با اهل شام) مى ‏خواستند به خوارج نهروان ملحق شوند و از آن حضرت، عليه السّلام مى ‏ترسيدند، چون آن مرد برگشت آن بزرگوار پرسيد: 

از خطبه ‏هاى آن حضرت عليه السّلام است، روايت شده از نوف (ابن فضاله) بكالى كه (از خواصّ اصحاب امام عليه السّلام است. در يمن شهرى بنام صنعاء است كه در سمت غربىّ آن موضعى بنام حمير است و بكال نام قبيله‏ اى بوده كه در آنجا سكونت داشته ‏اند) گفته : امير المؤمنين عليه السّلام اين خطبه را در كوفه براى ما بيان فرمود، در حاليكه بر بالاى سنگى كه آنرا جعدة (فرزند امّ هانى خواهر حضرت و) پسر هبيره مخزومىّ نصب كرد ايستاده بود، و در تن آن بزرگوار جبّه‏اى از پشم، و بند شمشير و كفش پايش از برگ درخت خرما (بافته شده) بود، و پيشانى او (از بسيارى سجده) مانند پنبه زانوى شتر بود، پس (در مدح و ثناى خداوند سبحان و قدرت و توانائى او و ترغيب بتقوى و و پرهيزكارى و دل نبستن بدنيا) فرمود:

  :از خطبه ‏هاى آن حضرت عليه السّلام است (در حمد و ثناى خداى تعالى)

 از سخنان آن حضرت عليه السّلام است به برج ابن مسهر كه از قبيله بنى طىّ و از (شعراء) خوارج بود، هنگاميكه گفت: لا حكم إلّا للّه يعنى حكمى نيست جز از جانب خدا، بطوريكه آن حضرت مى ‏شنيد، پس فرمود

از خطبه ‏هاى آن حضرت عليه السّلام است، روايت شده كه يكى از اصحاب و پيروان امير المؤمنين عليه السّلام كه او را همّام مى‏ گفتند و مردى بود عابد به آن حضرت گفت: يا امير المؤمنين (اوصاف) پرهيزكاران را براى من بيان فرما مانند آن كه آنان را ببينم امام عليه السّلام در پاسخ او تأمّل و درنگ فرمود (زيرا مصلحت را در تأخير جواب ديد) پس از آن بطور اجمال فرمود:

از خطبه ‏هاى آن حضرت عليه السّلام است كه منافقين و مردم دو رو را در آن وصف مى ‏فرمايد:

 از خطبه ‏هاى آن حضرت عليه السّلام است (در وصف حقّ تعالى و مدح حضرت رسول و اندرز و امر بتقوى و پرهيزكارى

 از خطبه ‏هاى آن حضرت عليه السّلام است (كه در آن با اشاره بزمان بعثت پيغمبر اكرم وصيّت بتقوى و پرهيزكارى كرده و زشتيهاى دنيا را نموده و به اعمال شايسته پيش از رسيدن مرگ ترغيب فرموده

از خطبه ‏هاى آن حضرت عليه السّلام است (در نزديكى و يگانگى خود با پيغمبر و اينكه بخلافت سزاوارتر بوده و ديگرى را لياقت اين مقام نيست)

 از خطبه‏ هاى آن حضرت عليه السّلام است (در احاطه علم خدا به موجودات و ترغيب بتقوى و پرهيزكارىو وصف دين مقدّس اسلام و اشاره بزمان بعثت پيغمبر اكرم و ستودن قرآن كريم

از سخنان آن حضرت عليه السّلام است (در باره نماز و زكوة و اداء امانت) كه اصحاب خود را بآن سفارش مى‏ فرمود

 از سخنان آن حضرت عليه السّلام است (در نادرست بودن گمان كسي كه اعتقاد داشت انديشه معاويه رساتر و تدبيرش بهتر از آن بزرگوار است