جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

خطبه هفتاد و هشتم

فراز

متن عربی

متن فارسی

خطبه هفتاد و هشتم

کلماتى که امام (علیه السلام) با آن به درگاه خداوند دعا مى کرد

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّی، فَإِنْ عُدْتُ فَعُدْ عَلَیَّ بِالْمَغْفِرَةِ. اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی مَا وَأَیْتُ مِنْ نَفْسِی، وَ لَمْ تَجِدْ لَهُ وَفَاءً عِنْدِی. اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی مَاتَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَیْکَ بِلِسَانِی، ثُمَّ خَالَفَهُ قَلْبی. اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی رَمَزَاتِ الْاَلْحَاظِ، وَ سَقَطَاتِ الْاَلْفَاظِ، وَ شَهَوَاتِ الْجَنَانِ، وَ هَفَوَاتِ اللِّسَانِ.

دعاهاى امام:

بار خدایا! آنچه تو از من به آن آگاه ترى بر من ببخشاى و اگر بار دیگر به سوى آن بازگردم، تو نیز آمرزش خود را بر من بازگردان. خداوندا! آنچه از کارهاى نیک بر آن تصمیم گرفتم و بر آن عهد و پیمان بستم، ولى درباره آن، وفایى از من ندیدى، بر من ببخش. خداوندا! آنچه را با زبان به تو تقرّب جستم، سپس قلبم با آن مخالفت کرد بر من ببخش.
پروردگارا! نگاه هاى اشارت آمیز (زیان بار) و سخنان بى فایده و خواسته هاى نابجاى دل و لغزش هاى زبان مرا عفو فرما!

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :