چقدر با شما مدارا کنم؟! همچون مدارا کردن با شتران تازه کار که از سنگینى بار، پشتشان مجروح مى شود! و یا همچون جامه کهنه و فرسوده اى که هرگاه گوشه اى از آن را بدوزند، از سوى دیگر پاره مى شود! هر زمان گروهى از لشکریان شام به شما نزدیک مى شوند، هر یک از شما در را به روى خود مى بندد و همچون سوسمار در لانه خود مى خزد و یا همانند کفتار که در خانه خویش پنهان شده، مخفى مى گردد. به خدا سوگند! ذلیل، آن کسى است که شما یاورِ او باشید،
و آن کس که به وسیله شما (به سوى دشمن) تیراندازى کند، همچون کسى است که تیرى بى پیکان و بدون پایه رها سازد. به خدا سوگند! جمعیّت شما در میدانگاه هاى شهر (و مجالس بزم) زیاد است، ولى در سایه پرچم هاى میدانِ نبرد (و عرصه رزم) کم است. من به خوبى مى دانم چه چیز شما را اصلاح مى کند و کژى هاى شما را راست مى سازد، ولى هرگز اصلاحِ شما را با تباه کردن خویش جایز نمى شمرم.
خداوند صورت هاى شما را بر خاک مذلّت بگذارد و بهره شما را (از حیات سعادتمندانه) نابود کند.
شما آن گونه که باطل را مى شناسید، درباره حق شناخت ندارید
و آن چنان که در ابطال حق کوشا هستید، براى از میان بردن باطل اقدام نمى کنید!