از بنده خدا علي زمامدار مومنان به کسي که سپاه، چه ماموران ماليات و چه کارگزاران شهرها،

اما پس از حمد و ثناي خداوندي، من لشکرياني را راه انداخته ام که ان شاء الله از زمين شما عبور خواهند کرد و به آنان دستور داده ام عمل به آنچه را که از طرف خدا براي آنان تکليف است، مانند خودداري از اذيت مردم و جلوگيري از آسيب زدن، و من نزد شما به جهت پيماني که از شوون سپاهيان با شما دارم، از هرگونه آزار و اذيت سپاهيان به مردم بيزارم، مگر آن که گرسنگي باعث اضطرار سربازي شود و او چاره اي براي سير شدن نداشته باشد.

پس مجازات کنيد هر کس از لشکريان را که ظلمي به مردم روا بدارد و جلوگيري کنيد از دست درازي سبک مغزهايتان به ضرر لشرکيان و تعرض بر آنان در آنچه از آنان استثناء نموديم. من در ميان سپاه (در دسترس شما) قرار دارم. پس هر شکايتي که داريد و هر ظلمي بر شما برود، به من برسانيد و به طور عام هر چيزي که از امور آنان به شما برسد که شما را در فشار قرار بدهد، و همچنين هر آنچه که شما از دفع آن ناتوانيد، مگر به وسيله خدا و من، با من در ميان بگذاريد، تا من به ياري خداوند آن را تغيير دهم، ان شاء الله.