جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

نامه پنجاه و هشتم

فراز

متن عربی

متن فارسی

نامه پنجاه و هشتم

نامه اي است از آن حضرت (عليه السلام) اين نامه را به مردم شهرها نوشته و آنچه را که مابين او و اهل صفين به جريان افتاد بيان فرموده است:

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

وَ کانَ بَدْءُ أَمْرِنَا أَنَّا الْتَقَينَا وَ الْقَوْمُ مِنْ أَهْلِ الشَّامِ وَ الظَّاهِرُ أَنَّ رَبَّنَا وَاحِدٌ وَ نَبِينَا وَاحِدٌ وَ دَعْوَتَنَا فِي الْإِسْلَامِ وَاحِدَةٌ وَ لَا نَسْتَزِيدُهُمْ فِي الْإِيمَانِ بِاللَّهِ وَ التَّصْدِيقِ بِرَسُولِهِ وَ لَا يسْتَزِيدُونَنَا

آغاز جريان ما چنين شد که ما و آن قوم از شاميان روياروي شديم در حالي که ظاهرا پروردگار ما يکي و پيامبر ما يکي و دعوت ما به اسلام يکي بود، نه ما در ايمان به خدا و تصديق رسول او بر آنان امتيازي داشتيم و نه آنان بر ما.

2

الْأَمْرُ وَاحِدٌ إِلَّا مَا اخْتَلَفْنَا فِيهِ مِنْ دَمِ عُثْمَانَ وَ نَحْنُ مِنْهُ بَرَاءٌ فَقُلْنَا تَعَالَوْا نُدَاوِ مَا لَا يدْرَک الْيوْمَ بِإِطْفَاءِ النَّائِرَةِ وَ تَسْکينِ الْعَامَّةِ حَتَّى يشْتَدَّ الْأَمْرُ وَ يسْتَجْمِعَ فَنَقْوَى عَلَى وَضْعِ الْحَقِّ مَوَاضِعَهُ

موقعيت ما هم يکي بود مگر اختلافي که درباره خون عثمان داشتيم و ما از آن خون بري و درباره آن بيگناه بوديم. ما به آنان گفتيم بياييد ما مداوا مي کنيم آنچه را که امروز (به اين زودي) قابل درک نمي باشد، به وسيله خاموش کردن آتش جنگ و آرام کردم عموم مردم، تا امر اسلام محکم شود و اطراف آن فراهم آيد، در نتيجه بتوانيم حق را به جاي آن برگردانيم

3

فَقَالُوا بَلْ نُدَاوِيهِ بِالْمُکابَرَةِ فَأَبَوْا حَتَّى جَنَحَتِ الْحَرْبُ وَ رَکدَتْ وَ وَقَدَتْ نِيرَانُهَا وَ حَمِشَتْ

آنان گفتند: نه بلکه ما با زورگويي معالجه مي کنيم. آنان چيزي را جز جنگ نپذيرفتند، تا جنگ بال درآورد و استحکام پيدا کرد و آتش هايش تند و شعله ور شد.

4

فَلَمَّا ضَرَّسَتْنَا وَ إِياهُمْ وَ وَضَعَتْ مَخَالِبَهَا فِينَا وَ فِيهِمْ أَجَابُوا عِنْدَ ذَلِک إِلَى الَّذِي دَعَوْنَاهُمْ إِلَيهِ فَأَجَبْنَاهُمْ إِلَى مَا دَعَوْا وَ سَارَعْنَاهُمْ إِلَى مَا طَلَبُوا حَتَّى اسْتَبَانَتْ عَلَيهِمُ الْحُجَّةُ وَ انْقَطَعَتْ مِنْهُمُ الْمَعْذِرَةُ

هنگامي که جنگ، ما و آنان را زير دندان گرفت و چنگال هايش را در ما و آنان فرو برد، ما به آنچه که خواستند (اتفاق نظر به حکم قرآن) با سرعت پاسخ مثبت داديم تا حجت بر آنان آشکار شد و عذرشان قطع شد.

5

فَمَنْ تَمَّ عَلَى ذَلِک مِنْهُمْ فَهُوَ الَّذِي أَنْقَذَهُ اللَّهُ مِنَ الْهَلَکةِ وَ مَنْ لَجَّ وَ تَمَادَى فَهُوَ الرَّاکسُ الَّذِي رَانَ اللَّهُ عَلَى قَلْبِهِ وَ صَارَتْ دَائِرَةُ السَّوْءِ عَلَى رَأْسِهِ .

پس هر کس بر آن حجت استقامت کرد، خداوند او را از هلاکت نجات داد و هر کس که لجاجت ورزيد و خصومتش را ادامه داد، چنان شخصي، پيمان شکني بود که خداوند بر دل او مهر سقوط زد و نتايج نابودکننده اعمالش را به دور سر او چرخاند.

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :