اما پس از حمد و ثناي خداوندي نماز ظهر را با مردم ادا کنيد تا آنگاه که سايه خورشيد به مقدار ديوار خوابگاه گوسفندان بالا آمده باشد و نماز عصر را موقعي با مردم بخوانيد که آفتاب سفيد و زنده و در قسمتي از روز است که بتوان در آن مدت دو فرسخ مسافت را پيمود. نماز مغرب را موقعي که روزه دار مي تواند افطار کند و حج کننده به سوي مني حرکت کند

نماز مغرب را موقعي که روزه دار مي تواند افطار کند و حج کننده به سوي مني حرکت کند بخوانيد. و نماز عشاء را تا پنهان شدن شفق تا يک سوم شب با مردم به جاي بياوريد و نماز صبحگاهي را موقعي بخوانيد که هر مردي صورت رفيقش را تشخيص بدهد و با مردم نماز ناتوان ترين آنان را به جا بياوريد و (با طول دادن افراطي نماز يا کوتاه کردن تفريطي آن) دل هاي نمازگزاران را مشوش ننماييد.