جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

خطبه پنجاه و دوم

فراز

متن عربی

متن فارسی

خطبه پنجاه و دوم

از خطبه هاى آن حضرت است قسمتى از این خطبه پیش از این به روایتى نقل شد، در اینجا به روایت دیگر نقل مى کنیم به خاطر اختلافى که در این دو روایت است

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

اَلا وَ اِنَّ الدُّنْيا قَدْ تَصَرَّمَتْ وَ آذَنَتْ بِانْقِضاء، وَ تَنَكَّرَ مَعْرُوفُها،وَ اَدْبَرَتْ حَذّاءَ. فَهِىَ تَحْفِزُ بِالْفَناءِ سُكّانَها، وَ تَحْدُو بِالْمَوْتِ جيرانَها وَ قَدْ اَمَرَّ مِنْها ما كانَ حُلْواً، وَ كَدِرَ مِنْها ما كانَ صَفْواً فَلَمْ يَبْقَ مِنْها اِلاّ سَمَلَةٌ كَسَمَلَةِ الاِْداوَةِ اَوْجُرْعَةٌ كَجُرْعَةِ الْمَقْلَةِ، لَوْ تَمَزَّزَها الصَّدْيانُ لَمْ يَنْقَعْ.

آگاه باشید که دنیا رو به نیستى نهاده و پایان مدّتش را اعلام کرده، و حقیقتش ناشناخته مانده، و شتابان روى گردانده است ساکنانش را به سوى فنا مى برد، و همسایگانش را به تازیانه مرگ مى راند شیرینیش تلخ، و صافیش تیره شده از دنیا چیزى نمانده جز ته مانده آبى همانند ته مانده آبى در ظرفى کوچک و یا چون جرعه آبى اندک که اگر تشنه اى بمکد سیراب نشود

2

فَاَزْمِعُوا عِبادَاللّهِ الرَّحيلَ عَنْ هذِهِ الدّارِ، الْمَقْدُورِ عَلى اَهْلِها الزَّوالُ وَ لايَغْلِبَنَّكُمْ فيهَا الأَمَلُ وَلا يَطُولَنَّ عَلَيْكُمْ فيهَا الأَمَدُ

اى بندگان خدا، عزم را بر کوچ از این دنیایى که فنا براى اهلش مقرر شده جزم کنید آرزو در اینجا شما را مغلوب خود نکند و مدت حیات در آن به نظرتان طولانى نیاید

3

فَوَاللّهِ لَوْ حَنَنْتُمْ حَنينَ الْوُلَّهِ الْعِجالِ، وَ دَعَوْتُمْ بِهَديلِ الْحَمامِ وَ جَاَرْتُمْ جُؤارَ مُتَبَتِّلِ الرُّهْبانِ،
وَ خَرَجْتُمْ اِلَى اللّهِ مِنْ الأَمْوالِ وَالأَوْلادِ الْتِماسَ الْقُرْبَةِ اِلَيْهِ فِى ارْتِفاعِ دَرَجَة عِنْدَهُ، اَوْ غُفْرانِ سَيِّئَة اَحْصَتْها كُتُبُهُ وَ حَفِظَها رُسُلُهُ لَكانَ قَليلاً فيما اَرْجُو لَكُمْ مِنْ ثَوابِهِ وَ اَخافُ عَلَيْكُمْ مِنْ عِقابِهِ

به خدا قسم اگر همچون شتر فرزند مرده غمزده بنالید، و به مانند کبوتر دور از همدم صدا کنید و به مثل راهبى تارک دنیا زارى نمایید، و در راه خدا از اموال و فرزندانتان دل بردارید براى درخواست قرب حق در مرتبه اى بالا، یا براى آمرزش گناهانى که کتابهاى حق شماره کرده و فرشتگانش آن را حفظ نموده هر آینه در برابر پاداشى که براى شمااز خدا امید دارم و عقابى که از آن بر شما مى ترسم کم و اندک است

4

تَاللّهِ لَوِ انْماثَتْ قُلُوبُكُمُ انْمِياثاً، وَ سالَتْ عُيُونُكُمْ مِنْ رَغْبَة اِلَيْهِ اَوْ رَهْبَة مِنْهُ دَماً ثُمَّ عُمِّرْتُمْ فِى الدُّنْيا مَا الدُّنْيا باقِيَةٌ، ما جَزَتْ اَعْمالُكُمْ وَلَوْ لَمْ تُبْقُوا شَيْئاً مِنْ جُهْدِكُمْ اَنْعُمَهُ عَلَيْكُمُ الْعِظامَ وَ هُداهُ اِيّاكُمْ لِــلاْيـمــانِ

به خدا سوگند اگر به خاطر شوق حق وترس از او دلهاى شما آب شود، و دیدگانتان خون ببارد سپس به اندازه بقاى دنیا عمر کنید، باز هم کارکردهاى خوب شما هر چند از هیچ کوششى دریغ نکنید با نعمت هاى عظیمى که به شما داده و با هدایتى که جهت برخوردارى از ایمان به شما مرحمت فرموده برابرى نخواهد داشت.

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :