از بنده خدا على امیرمؤمنان به کارگزاران جمع آورى بیت المال: اما بعد (از حمد و ثناى الهى)، کسى که از آنچه سرانجام به سوى آن مى رود (مرگ و قیامت) بر حذر نباشد چیزى که او را (از بلاى آن روز) مصون دارد از پیش براى خود نمى فرستد. بدانید آنچه به آن مکلّف شده اید کم است امّا ثوابش بسیار است. اگر ظلم و تعدّى، که خدا از آن نهى کرده عقاب و کیفر ترس آورى نداشت،
باز ثواب ترک آن به اندازه اى است که براى کسى بهانه اى در ترک آن نباشد. (امام فرمود:) حال که چنین است انصاف را درباره مردم رعایت کنید و در برابر نیازمندى هایشان (که پاسخ گفتن به آن مشکلاتى دارد) صبر و شکیبایى به خرج دهید، زیرا شما خزانه داران رعیّت و وکلاى امّت و سفیران ائمه و پیشوایان هستید. هیچ کس را به سبب عرض حاجتش شرمنده نسازید و کسى را از خواسته (ى مشروع اش) بازمدارید و هرگز براى گرفتن خراج از بدهکار، لباس تابستانى یا زمستانى و یا مرکبى که با آن به کارهایشان مى رسند و یا برده اى را (که از کمک او براى زندگى بهره مى گیرند) به فروش نرسانید. کسى را براى گرفتن درهمى تازیانه نزنید. هرگز به مال احدى از مردم، چه مسلمان باشد و چه غیر مسلمانى که در پناه اسلام است، دست نزنید (و آن را به تملک بیت المال درنیاورید) مگر این که اسب یا سلاحى باشد که براى تجاوز به مسلمانان به کار گرفته مى شود (در این صورت مى توانید آن وسایل را مصادره کنید) زیرا براى مسلمان سزاوار نیست که چنین وسایلى را در دست دشمنان اسلام باقى بگذارد تا سبب نیرومندى آن ها بر ضد مسلمانان گردد.
هرگز از نصیحت و اندرز به خویشتن (و به یکدیگر) و از خوش رفتارى با سپاهیان و کمک به رعیّت و تقویت دین خدا خوددارى مکنید. در راه خدا آنچه را که بر شما واجب است انجام دهید،
زیرا خداوندِ سبحان، از ما و شما خواسته است که با تمام توان شکر او را به جا بیاوریم
و آیین او را تا آن جا که قدرت داریم یارى کنیم و هیچ قدرتى (براى انجام این امور) جز به کمک خداوند بزرگ نیست.