جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

خطبه چهل و ششم

فراز

متن عربی

متن فارسی

خطبه چهل و ششم

هنگام حرکت به سوى شام (براى خاموش کردن فتنه معاویه و شامیان) دعایى که آن را هنگامى تلاوت فرمود که پا را در رکاب گذاشت

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

اللّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ وَعْثاءِ السَّفَرِ، وَ کَآبَةِ الْمُنْقَلَبِ وَ سُوءِ الْمَنْظَرِ فِی الْاَهْلِ وَ الْمَالِ وَ الْوَلَدِ. اللَّهُمَّ أَنْتَ الصَّاحِبُ فِی السَّفَرِ،
وَ أَنْتَ الْخَلِیفَةُ فِی الْاَهْلِ، وَ لا یَجْمَعُهُما غَیْرُکَ؛ لِاَنَّ الْمُسْتَخْلَفَ لایَکُونُ مُسْتَصْحَباً، وَ الْمُسْتَصْحَبُ لا یَکُونُ مُسْتَخْلَفاً.

دعاى سفر:

بار الها! من از رنج و مشقّت این سفر و بازگشت پراندوه از آن و مواجه شدن با منظره ناخوشایند در خانواده و مال و فرزند، به تو پناه مى برم. خداوندا! تو در سفر همراه مایى و براى بازماندگان ما در وطن، سرپرست و نگاهبانى، و جمع میان این دو را هیچ کس جز تو نمى تواند، زیرا آن کس که سرپرست بازماندگان است، همسفر نتواند بود، و آن کس که همسفر است جانشینى انسان را (در خانه و خانواده اش) نمى تواند برعهده گیرد (آرى! تنها تویى که قادر بر هر دو هستى)!

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :