بنى اميّه را زمان مهلت و میدان فرصتى است كه (اسب سلطنت و پادشاهى را) در آن مى رانند، و چون در خلافت و سلطنت بینشان اختلاف و زد و خورد افتد پس گفتارها (فرومایگان) آنها را فریب داده بر آنها تسلّط یابند (ابن ابى الحدید در اینجا مى نویسد: این فرمایش خبر صریحى است از غیب داده و انقراض سلطنت بنى اميّه بدست ابو مسلم بود و او در اوّل كار خود ناتوانترین و بى چیزترین مردم بود. (سيّد رضىّ «رحمه اللّه» فرماید:) مرود در اینجا (اسم مفعول) از إرواد و آن مهلت و فرصت دادن و بر وزن مفعل است، و این از رساترین و شگفتترین سخن مى باشد، گویا آن حضرت علیه السّلام زمان مهلتى را كه ایشان در آنند تشبیه كرده به میدانى كه تا پایان آن مى تازند و چون بپایان آن برسند رشته نظام و آراستگى كار ایشان بعد از آن گسیخته میشود.)