جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

حکمت چهارصد و بیست و هفتم

فراز

متن عربی

متن فارسی

حکمت چهارصد و بیست و هفتم

امام علیه السّلام (در باره شكرگزارى و دعاء و توبه) فرموده است :

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

مَا كَانَ اللَّهُ لِيَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الشُّكْرِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الزِّيَادَةِ

نمى شود كه خدا بر بنده در سپاسگزارى را بگشاید (امر بشكر فرماید) و در افزونى را به رویش ببندد (بر نعمت نیافزاید)

2

وَ لَا لِيَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الدُّعَاءِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْإِجَابَةِ

و در دعاء و درخواست را بگشاید (دستور دهد كه از او بخواهند) و در روا شدن را به رویش ببندد (درخواست او را نپذیرد)

3

وَ لَا لِيَفْتَحَ لِعَبْدٍ بَابَ التَّوْبَةِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْمَغْفِرَةِ.

و در توبه را بگشاید و در آمرزش را به رویش ببندد (گناهش را نیامرزد).

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :