جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

حکمت چهارصد و بیست و سوم

فراز

متن عربی

متن فارسی

حکمت چهارصد و بیست و سوم

 امام علیه السّلام (در باره روزى) فرموده است :

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

الرِّزْقُ رِزْقَانِ طَالِبٌ وَ مَطْلُوبٌ فَمَنْ طَلَبَ الدُّنْيَا طَلَبَهُ الْمَوْتُ حَتَّى يُخْرِجَهُ عَنْهَا وَ مَنْ طَلَبَ الْآخِرَةَ طَلَبَتْهُ الدُّنْيَا حَتَّى يَسْتَوْفِيَ رِزْقَهُ مِنْهَا.

روزى دو جور است: یكى ترا مى جوید و دیگرى را تو مى جویى، پس كسی كه دنیا خواه باشد (براى روزى خود را برنج اندازد) مرگ او را مى طلبد تا از دنیا بیرونش برد، و كسی كه آخرت خواهد (بطاعت و بندگى مشغول بوده و بیش از نیاز براى روزى تلاش نكند) دنیا او را مى طلبد تا او از آن روزى خود را تمام بستاند (خلاصه روزى جویاى طالب آخرت و دنیا خواه جوینده روزى است).

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :