چیزى از مال و ثروت دنیا را بعد از خود باقى مگذار زیرا آنچه باقى مى گذارى براى یکى از دو کس خواهد بود: یا کسى که آن را در راه اطاعت خداوند مصرف مى کند که در این صورت او به چیزى سعادتمند شده که تو به سبب آن محروم شده اى یا براى کسى مى گذارى که آن را در راه معصیت خداوند به کار مى گیرد درنتیجه تو به سبب چیزى که براى او اندوخته اى شقاوتمند، و محروم از سعادت مى شوى و در واقع او را در گناهش یارى کرده اى و سزاوار نیست هیچ یک از این دو کس را بر خویشتن مقدم دارى.