ما در برابر خداوند با مالکيت او شريک نيستيم بلکه ما چيزى را مالک نيستيم جز آنچه او به ما تمليک کرده و هرگاه قدرت يا مالى را به ما ببخشد ـ در حالى که او از ما به آن مال سزاوارتر است ـ ما را مکلف به وظايفى (درباره آن) فرموده و هرگاه آن را از ما باز پس گيرد تکليفش را نيز از ما برداشته است.