اي فرزند آدم، روزي بر دو قسم است: روزيي كه تو آن را مي جويي و روزيي كه آن تو را مي جويد، چنان كه اگر تو آن را پيدا نكني، آن به سراغ تو آيد. پس اندوه و اهتمام سالت را بر اندوه و اهتمام يك روز خود حمل مكن. هر روزي با آنچه در آنست براي تو كافي است. پس اگر از عمر تو يك سال باقي باشد، خداوند متعال در هر صبحگاه آنچه را كه قسمت تو كرده است خواهد داد و اگر آن سال از عمر تو نيست، پس با اندوه و اهتمام بر آنچه كه از آن تو نيست، چه مي كني! و هيچ جوينده اي در روزي ات بر تو سبقت نخواهد گرفت و هيچ غلبه كننده اي بر روزي تو غلبه نخواهد نمود. و آنچه كه براي تو تقدير شده است، از تو به تاخير نخواهد افتاد .(سید رضی گفته است : این سخن در گذشته از همین باب بیان شده ، ولی در این مورد واضح تر و مشروح تر آمده است و بنا بر قاعده ای که در اول این کتاب مقرر شده ،آن را تکرار کردیم.)