اى مومنان! هرکس ظلم و ستمى را مشاهده کند که در حال انجام گرفتن است
یا کار زشت و منکرى را ببیند که مردم را به سوى آن فرامى خوانند اگر تنها با قلبش آن را انکار کند راه سلامت را برگزیده و گناهى بر او نیست (به شرط اینکه بیشتر از آن در توان نداشته باشد)
و آن کس که با زبان و بیان به مبارزه برخیزد و آن را انکار کند پاداش الهى خواهد داشت و مقامش از گروه نخست، برتر است.
اما آن کس که با شمشیر (در آنجا که راهى جز آن نیست) براى اعلاى نام خدا و سرنگونى ظالمان، به انکار برخیزد
او کسى است که به راه هدایت راه یافته
و بر جاده حقیقى گام نهاده و نور یقین در قلبش تابیده است.