جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

حکمت سیصد و هفتادم

فراز

متن عربی

متن فارسی

حکمت سیصد و هفتادم

روایت شده که کمتر اتفاق مى افتاد که امام (علیه السلام) بر منبر بنشیند و پیش از خطبه چنین نفرماید:

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

أَیُّهَا النَّاسُ، اتَّقُوا اللّهَ فَمَا خُلِقَ امْرُؤٌ عَبَثاً فَیَلْهُو، وَ لا تُرِکَ سُدىً فَیَلْغُو،
وَ مَا دُنْیَاهُ الَّتی تَحَسَّنَتْ لَهُ بِخَلَفٍ مِنَ الْاخِرَةِ الَّتِی قَبَّحَهَا سُوءُ النَّظَرِ عِنْدَهُ،
وَ مَا الْمَغْرُورُ الَّذِی ظَفِرَ مِنَ الدُّنْیَا بِأَعْلَى هِمَّتِهِ کَالآخَرِ الَّذِی ظَفِرَ مِنَ الآخِرَةِ بِأَدْنَى سُهْمَتِهِ

هدف از آفرینش انسان:

اى مردم! تقواى الهى پیشه کنید (و بدانید) هیچ کس بیهوده و عبث آفریده نشده که دائماً به لهو (و سرگرمى هاى مختلف) بپردازد و هیچ کس مهمل و بى هدف رها نشده تا به کارهاى لغو و بى ارزش مشغول شود.
(هرگز) دنیاى دلپسندش جاى آخرتى را که با بدنگرى، زشت در نظرش جلوه کرده است نخواهد گرفت و
آن فریب خورده اى که با برترین کوشش بر دنیا ظفر یافته همچون کسى نیست که به کمترین سهم خود از آخرت دست یافته است.

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :