جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

حکمت سیصد و پنجاه و هفتم

فراز

متن عربی

متن فارسی

حکمت سیصد و پنجاه و هفتم

و آن حضرت فرمود:

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

مَنْ نَظَرَ فى عَيْبِ نَفْسِهِ اشْتَغَلَ عَنْ عَيْبِ غَيْرِهِ .

آن که در عیب خود نظر کند از نظر در عیب دیگران بازماند.

2

وَ مَنْ رَضِىَ بِرِزْقِ اللّهِ لَمْ يَحْزَنْ عَلى ما فاتَهُ.

و هر کس به رزق خدا خشنود شد به آنچه از دست رفته غمگین نگردد.

3

وَ مَنْ سَلَّ سَيْفَ الْبَغْىِ قُتِلَ بِهِ

و آن که تیغ ستم کشید به همان تیغ کشته شود.

4

وَ مَنْ كابَدَ الاُْمُورَ عَطِبَ.

و هرکه خودرا درکارها به زحمت انداخت خویش را هلاک ساخت.

5

وَ مَنِ اقْتَحَمَ اللُّجَجَ غَرِقَ.

و آن که در امواج درافتاد غرق شد.

6

وَ مَنْ دَخَلَ مَداخِلَ السُّوءِ اتُّهِمَ.

و هر که در موارد زشتی‌ قدم نهاد متّهم گشت.

7

وَ مَنْ كَثُرَ كَلامُهُ كَثُرَ خَطَؤُهُ، وَ مَنْ كَثُرَ خَطَؤُهُ قَلَّ حَیاؤُهُ.

و هرکه گفتارش فراوان شد خطایش فزونی‌ گرفت و هرکه خطایش بسیار گشت حیایش اندک شد

8

وَ مَنْ قَلَّ حَياؤُهُ قَلَّ وَرَعُهُ،

و هر که حیایش اندک شد پارساییش کم شد

9

وَ مَنْ قَلَّ وَرَعُهُ ماتَ قَلْبُهُ، وَ مَنْ ماتَ قَلْبُهُ دَخَلَ النّارَ ، وَ مَنْ نَظَرَ فى عُيُوبِ النّاسِ فَاَنْكَرَها ثُمَّ رَضِيَها لِنَفْسِهِ فَذاكَ الاَْحْمَقُ بِعَيْنِهِ.

و هر که پارساییش کم شد دلش مرد، و هرکه دلش مرد وارد آتش شد. و آن که عیوب مردم را بنگرد و آن را ناپسند داند سپس برای‌ خود روا داند احمق واقعی‌ است.

10

وَ الْقَناعَةُ مالٌ لايَنْفَدُ.

قناعت ثروتی‌ است که تمام نمی‌ شود.

11

وَ مَنْ اَكْثَرَ مِنْ ذِكْرِ الْمَوْتِ رَضِىَ مِنَ الدُّنْيا بِالْيَسيرِ.

کسی‌ که زیاد یاد مرگ کند از دنیا به کم و اندک راضی‌ گردد.

12

وَ مَنْ عَلِمَ اَنَّ كَلامَهُ مِنْ عَمَلِهِ قَلَّ كَـلامُـهُ اِلاّ فيما يَعْنيـهِ.

و کسی‌ که بداند گفتارش از جمله اعمال اوست سخنش مگر در آنچه او را مهم است کم می‌ شود.

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :