اى گروه مردم، از خدا بترسید (بدنیا و كالاى آن دل مبندید) چه بسا كسی كه امید دارد به چیزى كه بآن نمى رسد، و مى سازد ساختمانى را كه در آن ساكن نمى گردد، و گرد مى آورد دارائى كه بزودى آنرا رها میكند، و شاید آنرا از (راه) نادرستى گرد آورده، و از حقّ جلوگیرى نموده (یعنى) از راه حرام بآن رسیده، و بسبب آن زیر بار گناهان رفته،

پس (در قیامت) با بار گران آن باز مى گردد و در پیشگاه پروردگارش (هنگام حساب و وارسى) با حسرت و اندوه بیاید و (چنین كس چنانكه در قرآن كریم س 22 ى 11-است: خَسِرَ الدُّنْیا وَ الْآخِرَةَ ذلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِینُ یعنى) در دنیا و آخرت زیانكار است (امّا زیان دنیایى او آنست كه هنوز بهره اى نبرده مرگ او را ربوده و زیان اخروىّ او آنكه در دنیا كارى نكرده كه بر اثر آن نیكبختى جاوید بهره او گردد) و زیان او زیانى است كه (بر همه) آشكار مى باشد.