حکمت سیصد و بیست و دوم

فراز

متن عربی

متن فارسی

حکمت سیصد و بیست و دوم

روایت شده است امام (علیه السلام) هنگامى که از صفین بازمى گشت وارد کوفه شد و از محله قبیله «شبامیان» گذشت، مشاهده فرمود که زنان آن قبیله بر کشتگانشان در صفین گریه مى کنند (امام (علیه السلام) ناراحت شد) در این هنگام «حرب بن شرحبیل شبامى» که از شخصیت هاى آن قبیله بود خدمت آن حضرت رسید. امام (علیه السلام) به او فرمود:

فراز

متن عربی

متن فارسی

أَتَغْلِبُکُمْ نِسَاؤُکُمْ عَلَى مَا أَسْمَعُ؟ اَلَا تَنْهَوْنَهُنَّ عَنْ هذَا الرَّنِینِ.

گریه بر شهیدان:

آیا زنان شما آن گونه که مى شنوم بر شما چیره شده اند؟
آیا آن ها را از این ناله هاى بلند بازنمى دارید؟

وَ أَقْبَلَ حَرْبٌ یَمْشِی مَعَهُ، وَ هُوَ (علیه السلام) راکِبٌ، فَقال (علیه السلام): اِرْجِعْ، فَإِنَّ مَشْیَ مِثْلِکَ مَعَ مِثْلِی فِتْنَةٌ لِلْوَالِی وَ مَذَلَّةٌ لِلْمُؤْمِنِ.

غرور والى:

حرب بن شرحبیل» پیاده همراه امام (علیه السلام) حرکت مى کرد در حالى که امام (علیه السلام) سوار بر مرکب بود. امام (علیه السلام) به او فرمود: باز گرد، زیرا پیاده حرکت کردن شخصى مانند تو در رکاب مثل من، مایه فتنه و غرور براى والى و ذلت و خوارى براى مؤمن است.

درباره ما:

پايگاه تخصصی نهج البلاغه در سال 1383 مصادف با عید سعید غدیر خم توسط مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت (علیهم السلام) با هدف آشنایی هر چه بیشتر با اندیشه های امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام و معارف بلند نهج البلاغه تأسیس گردید و سعی دارد پاسخگوی