جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

خطبه سی و یکم

فراز

متن عربی

متن فارسی

خطبه سی و یکم

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): هنگامي که عبدالله بن عباس را به نزد زبير فرستاد تا او را به اطاعتي که پيش از جنگ جمل با اميرالمومنين داشت، برگرداند.

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

لَا تَلْقَيَنَّ طَلْحَةَ فَإِنَّک إِنْ تَلْقَهُ تَجِدْهُ کالثَّوْرِ عَاقِصاً قَرْنَهُ يَرْکبُ الصَّعْبَ وَ يَقُولُ هُوَ الذَّلُولُ وَ لَکنِ الْقَ الزُّبَيْرَ فَإِنَّهُ أَلْيَنُ عَرِيکةً

طلحه ديدار مکن، زيرا اگر او را ببيني، او را مانند گاوي خواهي يافت که شاخش را به روي گوشش کج کرده است او همان بي باک بي خيال است که سوار حوادث دشوار و ناهنجار مي گردد و مي گويد:
رام است. ولي با زبير ملاقات کن زيرا او طبيعتي نرم تر دارد

2

فَقُلْ لَهُ يَقُولُ لَک ابْنُ خَالِک عَرَفْتَنِي بِالْحِجَازِ وَ أَنْکرْتَنِي بِالْعِرَاقِ فَمَا عَدَا مِمَّا بَدَا.

به او بگو: پسر دائي ات مي گويد: در حجاز مرا شناختي و در عراق مرا انکار کردي! پس براي تو چه مانعي از آن اطاعت و بيعتي که با من داشتي پيش آمده است!

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :