با طلحه ملاقات نکن!که اگر با او روبه رو شوى او را مانند گاوى خواهى یافت که شاخ هایش در اطراف گوش هایش پیچ خورده باشد (او مردى سرکش و خیره سر و انعطاف ناپذیر است).او کسى است که بر مرکبِ سرکشِ (هوى و هوس) سوار است و مى گوید: «مرکبِ راهوارى است!» (آرى او به دلیل هواپرستى، آمادگى شنیدن سخن حق را ندارد)ولى «زبیر» را ملاقات کن!
چرا که او نرم خوتر است (و براى پذیرش حق آمادگى بیشترى دارد)و به او بگو: «پسر دایى تو (على (علیه السلام)) مى گوید:تو در حجاز مرا شناختى و در عراق نشناخته انگاشتى؟
چه شد که از پیمان خود بازگشتى؟ و چه امرى تو را از آنچه درباره من مى دانستى منصرف ساخت…؟».