جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

خطبه بیست و هشتم

فراز

متن عربی

متن فارسی

خطبه بیست و هشتم

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): اين سخنان فصلي از خطبه اي است که با اين جمله آغاز مي شود: ستايش خداي را که ياس بر رحمتش راه ندارد در اين خطبه يازده هشدار وجود دارد .

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ الدُّنْيَا أَدْبَرَتْ وَ آذَنَتْ بِوَدَاعٍ وَ إِنَّ الْآخِرَةَ قَدْ أَقْبَلَتْ وَ أَشْرَفَتْ بِاطِّلَاعٍ

پس از ستايش خداوندي، دنيا پشت گردانده و اعلام وداع مي نمايد. آخرت روي آورده و اشراف آگاهانه دارد.

2

أَلَا وَ إِنَّ الْيَوْمَ الْمِضْمَارَ وَ غَداً السِّبَاقَ وَ السَّبَقَةُ الْجَنَّةُ وَ الْغَايَةُ النَّارُ أَ فَلَا تَائِبٌ مِنْ خَطِيئَتِهِ قَبْلَ مَنِيَّتِهِ أَ لَا عَامِلٌ لِنَفْسِهِ قَبْلَ يَوْمِ بُؤْسِهِ

هشيار باشيد، امروز تکاپو و فردا روز سبقت است، سبقت بر بهشت و پايان (عقب ماندگي) دوزخ آيا بازگشت کننده اي از گناه خود پيش از فرا رسيدن مرگش نيست؟ آيا کسي نيست کسي که پيش از روز سخت و دردناکش براي خود کاري کند؟

3

أَلَا وَ إِنَّکمْ فِي أَيَّامِ أَمَلٍ مِنْ وَرَائِهِ أَجَلٌ فَمَنْ عَمِلَ فِي أَيَّامِ أَمَلِهِ قَبْلَ حُضُورِ أَجَلِهِ فَقَدْ نَفَعَهُ عَمَلُهُ وَ لَمْ يَضْرُرْهُ أَجَلُهُ وَ مَنْ قَصَّرَ فِي أَيَّامِ أَمَلِهِ قَبْلَ حُضُورِ أَجَلِهِ فَقَدْ خَسِرَ عَمَلُهُ وَ ضَرَّهُ أَجَلُهُ

هشيار باشيد، شما در اين زندگاني، روزگار آرزو مي گذرانيد که اجل را بدنبال دارد. کسي که در روزگار آرزو و پيش از آنکه اجلش فرا رسد، عمل نمايد، عمل براي او سودمند خواهد بود و مرگي که به سراغش آمده است، ضرري براي او وارد نخواهد ساخت و آن کس که در روزگار آرزويش پيش از آنکه اجلش فرا رسد، تقصير نمايد، عملش خسارت بار و اجلش به ضررش تمام خواهد شد.

4

أَلَا فَاعْمَلُوا فِي الرَّغْبَةِ کمَا تَعْمَلُونَ فِي الرَّهْبَةِ أَلَا وَ إِنِّي لَمْ أَرَ کالْجَنَّةِ نَامَ طَالِبُهَا وَ لَا کالنَّارِ نَامَ هَارِبُهَا

هشيار باشيد، در هنگام خوشي و رغبت چنان عمل کنيد که در موقع ترس و وحشت عمل مي کنيد. هشيار باشيد، من نديده ام مانند کسي را که جوياي بهشت باشد و بخوابد و گريزان از آتش باشد و در خواب فرو رود.

5

أَلَا وَ إِنَّهُ مَنْ لَا يَنْفَعُهُ الْحَقُّ يَضُرُّهُ الْبَاطِلُ وَ مَنْ لَا يَسْتَقِيمُ بِهِ الْهُدَى يَجُرُّ بِهِ الضَّلَالُ إِلَى الرَّدَى

هشيار باشيد، کسي را حق سودش نبخشد، باطل ضررش خواهد زد و کسي را هدايت راستش نسازد گمراهي به هلاکتش خواهد کشيد.

6

أَلَا وَ إِنَّکمْ قَدْ أُمِرْتُمْ بِالظَّعْنِ وَ دُلِلْتُمْ عَلَى الزَّادِ وَ إِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلَيْکمُ اثْنَتَانِ اتِّبَاعُ الْهَوَى وَ طُولُ الْأَمَلِ فَتَزَوَّدُوا فِي الدُّنْيَا مِنَ الدُّنْيَا مَا تَحْرُزُونَ بِهِ أَنْفُسَکمْ غَداً.

هشيار باشيد، شما به کوچ از اين دنيا ماموريد و به اندوختن زاد و توشه (براي اين سفر بس طولاني) راهنمايي شده ايد. وحشتناکترين هراسي که درباره شما دارم، دو چيز است:
پيروي از هوي و درازي آرزو در اين دنيا از خود دنيا توشه اي برداريد که فردا بتوانيد موجوديت خود را (آنچنانکه شايسته است) دارا باشید.

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :