جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

خطبه بیست و هشتم

فراز

متن عربی

متن فارسی

خطبه بیست و هشتم

بخشى است از خطبه اى که آغاز آن «الحمدلله غیر مقنوط من رحمته» آمده ودر آن یازده تذکّر است

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

أَمَّا بَعْدُ؛ فَإِنَّ الدُّنْیا قَدْ أَدْبَرَتْ، وَ آذَنَتْ بِوَدَاعٍ،وَ إِنَّ الآخِرَةَ قَدْ أَقْبَلَتْ وَ أَشْرَفَتْ بِاطِّلاعٍ، أَلا وَ إِنَّ الْیَوْمَ الْمِضْمَارُ، وَ غَداً السِّبَاقُ،وَ السَّبَقَةُ الْجَنَّةُ، وَ الْغایَةُ النَّارُ؛أَفَلا تائِبٌ مِنْ خَطِیئَتِهِ قَبْلَ مَنِیَّتِهِ!أَلا عَامِلٌ لِنَفْسِهِ قَبْلَ یَوْمِ بُؤْسِهِ!
أَلا وَ إِنَّکُمْ فِی أَیَّامِ أَمَلٍ مِنْ وَرَائِهِ أَجَلٌ؛فَمَنْ عَمِلَ فِی أَیَّامِ أَمَلِهِ قَبْلَ حُضُورِ أَجَلِهِ فَقَدْ نَفَعَهُ عَمَلُهُ، وَ لَمْ یَضْرُرْهُ أَجَلُهُ.
وَ مَنْ قَصَّرَ فِی أَیَّامِ أَمَلِهِ قَبْلَ حُضُورِ أَجَلِهِ، فَقَدْ خَسِرَ عَمَلَهُ، وَ ضَرَّهُ أَجَلُهُ.

جایگاه دنیا:

اما بعد، همانا دنیا روى برگردانده و وداع خویش را اعلام کردهو آخرت روى آورده و طلایه هاى آن آشکار گردیده است.بدانید که امروز، روز تمرین و آمادگى است و فردا روز مسابقه.جایزه برندگان، بهشت و سرانجامِ (شومِ) عقب ماندگان، آتش دوزخ است. آیا کسى نیست که پیش از فرا رسیدن مرگش از خطاهایش توبه کند؟آیا انسانى پیدا نمى شود که قبل از رسیدن روز ناراحتى اش، عمل نیکى براى خود انجام دهد؟آگاه باشید! شما در دوران امید و آرزویى به سر مى برید که (فرصت بسیار گرانبهایى است و) مرگ در پى آن است(با این حال) هر کس (از این فرصت استفاده کند و) در ایّام امیدش، پیش از فرا رسیدن اجلش به عمل صالح بپردازد، اعمالش به او سود مى بخشد و فرا رسیدن اجلش زیانى به او نمى رساند.و هر کس در ایّام امیدش و پیش از فرا رسیدن اجلش در عمل کوتاهى کند گرفتار خسران شده و فرا رسیدن اجلش براى او زیان بخش خواهد بود (چرا که فرصت گرانبها و غیر قابل بازگشتى را از دست داده است).

2

أَلا فَاعْمَلُوا فِی الرَّغْبَةِ کَمَا تَعْمَلُونَ فِی الرَّهْبَةِ،أَلا وَ إِنِّی لَمْ أَرَ کَالْجَنَّةِ نَامَ طَالِبُهَا، وَ لا کالنَّارِ نَامَ هَارِبُهَا،أَلا وَ إِنَّهُ مَن لا یَنْفَعُهُ الْحَقُّ، یَضْرُّهُ الْبَاطِلُ،وَ مَنْ لا یَسْتَقِیمُ بِهِ الْهُدَى، یَجُرُّ بِهِ الضَّلَالُ إِلَى الرَّدَى.أَلا وَ إِنَّکُمْ قَدْ أُمِرْتُمْ بِالظَّعْنِ، وَ دُلِلْتُمْ عَلَى الزَّادِ؛وَ إِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلَیْکُمُ اثْنَتَانِ:اتِّبَاعُ الْهَوَى، وَ طُولُ الْاَمَلِ،فَتَزَوَّدُوا فِی الدُّنْیَا مِنَ الدُّنْیَا مَا تَحْرُزُونَ بِه أَنْفُسَکُمْ غَداً.

یاد خدا در همه حال:

آگاه باشید! همان گونه که به هنگام ترس، عمل مى کنید، در موقع آرامش نیز عمل کنید! و این گونه نباشید که فقط در سختى ها و مشکلات، خدا را یاد کنید.
بدانید! من هرگز چیزى را مانند بهشت ندیدم که طالبانش (این گونه) به خواب فرو رفته باشند و نه همانند آتش دوزخ که فراریانش (این گونه) به خواب فرو روند.آگاه باشید! آن ها که از حق سود نگیرند، زیانِ باطل دامنشان را خواهد گرفتو آن کس که (انوار) هدایت، او را به راه راست نبرد، (ظلمتِ) گمراهى، او را به وادى هلاکت مى کشاند.بدانید! فرمان کوچ براى شما صادر شده و به زاد وتوشه (این راه پرخطر) راهنمایى شده اید.و ترسناک ترین چیزى که بر شما از آن بیمناکم دو چیز است:
هوى پرستى و آرزوهاى دراز (اولى، انسان را از پیروى از حق بازمى دارد و دومى، آخرت را به فراموشى مى سپارد).(حال که چنین است) در این دنیا، از این دنیا، زاد و توشه اى برگیرید که فردا بتوانید خود را با آن حفظ کنید.

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :