حکمت دویست و هفتاد و یکم

فراز

متن عربی

متن فارسی

حکمت دویست و هفتاد و یکم

روایت شده است که دو نفر را خدمت امام (علیه السلام) آوردند که هر دو از بیت المال سرقت کرده بودند. یکى از آن دو، برده اى متعلق به بیت المال بود و دیگرى متعلق به بعضى از مردم. امام (علیه السلام) فرمود:

فراز

متن عربی

متن فارسی

أمَّا هذَا فَهُوَ مِنْ مَالِ اللّهِ وَ لا حَدَّ عَلَیْهِ، مَالُ اللّهِ أَکَلَ بَعْضُهُ بَعْضاً؛ وَ أَمَّا الْاخَرُ فَعَلَیْهِ الْحَدُّ الشَّدِیدُ، فَقَطَعَ یَدَهُ

حکم حکیما نه:

«اما این یکى (برده بیت المال) خودش مال خداست و حدى بر او نیست. (چرا که) بخشى از مال خداوند، بخش دیگر را خورده است!
واما آن دیگرى باید حد شدید بر او جارى شود (منظور از حد شدید همان حدّ سرقت است)، وبه دنبال آن دستور داد) دست او را قطع کردند.

درباره ما:

پايگاه تخصصی نهج البلاغه در سال 1383 مصادف با عید سعید غدیر خم توسط مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت (علیهم السلام) با هدف آشنایی هر چه بیشتر با اندیشه های امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام و معارف بلند نهج البلاغه تأسیس گردید و سعی دارد پاسخگوی