جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

حکمت دویست و شصت و هشتم

فراز

متن عربی

متن فارسی

حکمت دویست و شصت و هشتم

امام علیه السّلام (در خوش ظاهرى و بدى باطن) فرموده است :

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ تَحْسُنَ فِی لَامِعَةِ الْعُيُونِ عَلَانِيَتِی وَ تَقْبُحَ فِیمَا أُبْطِنُ لَكَ سَرِیرَتِی مُحَافِظاً عَلَى رِئَاءِ النَّاسِ مِنْ نَفْسِی بِجَمِیعِ مَا أَنْتَ مُطَّلِعٌ عَلَيْهِ مِنِّی فَأُبْدِيَ لِلنَّاسِ حُسْنَ ظَاهِرِی وَ أُفْضِيَ إِلَيْكَ بِسُوءِ عَمَلِی تَقَرُّباً إِلَى عِبَادِكَ وَ تَبَاعُداً مِنْ مَرْضَاتِكَ .

اینكه در پیش چشمها (ى مردم) ظاهر من نیكو و باطن من در آنچه پنهان مى دارم نزد تو زشت باشد در حالیكه حفظ كنم خود را نزد مردم به ریاء و خودنمایى به همه آنچه تو از من بآن آگاهى پس بمردم خوش ظاهر جلوه كنم و بد كرداریم را بسوى تو آرم كه در نتیجه به بندگانت نزدیك و از خوشنودیها (و رحمتها) یت دور گردم.

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :