جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

خطبه دویست و سی و سوم

فراز

متن عربی

متن فارسی

خطبه دویست و سی و سوم

هنگامى که یکى از یارانش (جعدة بن حبیره) نتوانست بر منبر سخن بگوید امام درباره فضایل اهل بیت (علیهم السلام) و وضع نابسامان مردم در آن عصر سخن فرمود

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

أَلاَ وَ إِنَّ اللِّسَانَ بَضْعَةٌ مِنَ الاِنْسَانِ، aفَلاَ یُسْعِدُهُ الْقَوْلُ إِذَا امْتَنَعَ، وَ لاَ یُمْهِلُهُ النُّطْقُ إِذَا اتَّسَعَ. وَ إِنَّا لاُمَرَاءُ الْکَلاَمِ، وَ فِینَا تَنَشَّبَتْ عُرُوقُهُ،
وَ عَلَیْنَا تَهَدَّلَتْ غُصُونُهُ.

اهمیت سخن گفتن:

آگاه باشید! زبان پاره گوشتى از انسان است، هرگاه آمادگى در آن نباشد سخن او را یارى نمى کند
و به هنگام آمادگى، نطق او را مهلت نمى دهد و ما فرمانروایان سخنیم، درخت سخن در ما ریشه دوانده
و شاخه هایش بر سر ما سایه افکنده است.

2

فَسَادُالزَّمانِ

وَ اعْلَمُوا رَحِمَکُمُ اللّهُ أَنَّکُمْ فِی زَمَانٍ الْقَائِلُ فِیهِ بِالْحَقِّ قَلِیلٌ، وَ اللِّسَانُ عَنِ الصِّدْقِ کَلِیلٌ، وَ اللَّازِمُ لِلْحَقِّ ذَلِیلٌ. أَهْلُهُ مُعْتَکِفُونَ عَلَى الْعِصْیَانِ.
مُصْطَلِحُونَ عَلَى الْاِدْهَانِ، فَتَاهُمْ عَارِمٌ، وَ شَائِبُهُمْ آثِمٌ، وَ عَالِمُهُمْ مُنَافِقٌ، وَ قَارِنُهُمْ مُمَاذِقٌ. لا یُعَظِّمُ صَغِیرُهُمْ کَبِیرَهُمْ، وَ لا یَعُولُ غَنِیُّهُمْ فَقِیرَهُمْ

ویژگى هاى محیط فاسد

بدانید! خدا شما را رحمت کند، که شما در زمانى قرار گرفته اید که گوینده حق در آن کم، و زبان از گفتار راست عاجز و ناتوان، و همراهان حق، خوارند. اهل این زمان همواره با گناه همراه اند و بر مداهنه و سازش کارى و سهل انگارى اتفاق نظر دارند؛ جوانانشان بداخلاق و شرور، و بزرگسالانشان گنهکارند؛ عالم آن ها منافق است و قاریان قرآن و عابدان ریاکارند؛ نه کوچکشان بزرگسالشان را احترام مى کند و نه ثروتمندشان زندگى مستمندشان را تکفّل مى نماید.

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :