شما دستم را باز کرديد که با من بيعت کنيد، من دستم را نگه داشتم (از پذيرش بيعت خويشتن داري کردم). دستم را کشيديد، من آن را برگرداندم. سپس بر من هجوم آورديد، مانند هجوم شتران تشنه روز ورود به جايگاه آب. بند نعلينم قطع شد و ناتوان زير پا ماند، و شادي مردم در بيعت با من به حدي رسيد که نوجوان از خوشحالي شکفت و کهنسال با رعشه و ناتواني خود را براي بيعت کشاند و بيمار به سوي بيعت با تحمل زحمت آمد و دختر جوان با سرعت (براي حضور در جايگاه بيعت) دويد.