جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

خطبه دویست و بیست و پنجم

فراز

متن عربی

متن فارسی

خطبه دویست و بیست و پنجم

دعايي است از آن حضرت (علیه السلام): در اين نيايش به خدا روي مي آورد که آن حضرت را بي نياز فرمايد.

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

اللَّهُمَّ صُنْ وَجْهِي بِالْيَسَارِ وَ لَا تَبْذُلْ جَاهِيَ بِالْإِقْتَارِ فَأَسْتَرْزِقَ طَالِبِي رِزْقِک وَ أَسْتَعْطِفَ شِرَارَ خَلْقِک وَ أُبْتَلَى بِحَمْدِ مَنْ أَعْطَانِي وَ أُفْتَتَنَ بِذَمِّ مَنْ مَنَعَنِي وَ أَنْتَ مِنْ وَرَاءِ ذَلِک کلِّهِ وَلِيُّ الْإِعْطَاءِ وَ الْمَنْعِ إِنَّک عَلى کلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ.

پروردگارا، آبرويم را با بي نيازي از ديگران حفظ فرما و مقام شخصيتي مرا با فقر و فلاکت، مبتذل و پست مفرما، تا روزي از جويندگان روزي تو مسالت نمايم و عواطف از مردمي شرور از مخلوقات تو بطلبم و به ستايش کسي که به من عطايي کرده است گرفتار آيم. و به توبيخ کسي که عطايش را از من ممنوع نموده است مبتلا گردم. در حالي که تو فوق همه اين مردم هستي و اختيار تام عطا و منع به دست تو است. (تو بر همه چيز توانايي.)

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :