و گواهى مى دهم که خداوند، دادگرى است که همواره دادگرى داشته و داورى است که همیشه حق را از باطل جدا ساخته و گواهى مى دهم که محمّد بنده و فرستاده او و سرور بندگان اوست. هر زمان خدا انسان هارا به دو بخش تقسیم کرده،
آن حضرت را در بهترین آن دو قرار داده است (و پیوسته در صلب پدران پاک و رحم مادران پاک دامن بوده است) هیچ ناپاک دامنى در او سهمى نداشت و هیچ فاجرى در او دخالت نکرد.

آگاه باشید! خداوند براى خیر و نیکى، اهلى قرار داده و براى حق، ستون هایى و براى اطاعت فرمانش پاسدارانى و به یقین براى شما در انجام هر طاعتى یار و یاورى از جانب خداوند سبحان خواهد بود که زبان ها را گویا مى کند و قلب ها را ثابت نگه مى دارد، به گونه اى که براى آن کس که بخواهد به آن اکتفا کند کافى است و براى آن کس که شفا جوید مایه شفاست.

بدانید! بندگان خدا که حافظان علم او هستند آن را به خوبى نگاهدارى و حفظ مى کنند (و در اختیار نااهلان قرار نمى دهند) و (آن جا که باید آن را آشکار کنند) چشمه هاى آن علوم را جارى مى سازند، با ولایت به یکدیگر مى پیوندند و با محبّت با هم ملاقات مى کنند و با پیمانه اى سیراب کننده عطش یکدیگر را فرومى نشانند و پس از سیراب شدن (از نزد یکدیگر) خارج مى شوند.
شک و تردید در آن ها راه نمى یابد،و غیبت در وجودشان نفوذ نمى کند. خداوند سرشت و اخلاقشان را با این صفات برجسته گره زده، به همین سبب به یکدیگر مهر مى ورزند و با یکدیگر پیوند دوستى برقرار مى سازند برترى آنان همچون برترى بذرهاى انتخاب شده اى است که دانه هاى خوب و اصلاح شده آن از میان انبوه دانه ها برگرفته مى شود و بقیه را کنار مى گذارند.
این امتیاز براثر خالص سازى آن ها و از عهده امتحان برآمدن حاصل شده است.

هر انسانى باید نصیحت مرا که جز قبول آن، پاداشى از وى نمى طلبم از من بپذیرد (و در راه عالمان ربانى گام نهد) و از حادثه کوبنده (ى مرگ) پیش از رسیدنش برحذر باشد، و هر کس باید به مدت کوتاه عمر و اقامت اندکش در این منزلگاه نظر افکند تا آن را به منزلگاهى والا مبدل سازد
و براى محلى که او را بدان جا مى برند و براى شناخت نیازهاى جایگاه آینده اش، آنچه را که در توان دارد به کار گیرد. خوشا به حال آن کس که قلب سلیم دارد، از کسى که به هدایتش مى پردازد اطاعت مى کند و از آن کس که او را به پستى و هلاکت مى کشاند دورى مى جوید، در نتیجه با کمک کسى که او را بینا مى سازد و با اطاعت رهبر هدایت کننده اى که به او دستور مى دهد،
راه سلامت را مى یابد و هدایت را پیش از آن که درهایش بسته شود و اسبابش قطع گردد، به دست مى آورد، درِ توبه را مى گشاید و گناه را از میان مى برد که اگر چنین کند بر طریق حق قرار گرفته و به راه راست و روشن هدایت شده است.