جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

خطبه دویستم

فراز

متن عربی

متن فارسی

خطبه دویستم

(عوام فریبى) معاویه

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

وَ اللّهِ مَا مُعَاوِیَةُ بِأَدْهَى مِنِّی، وَ لکِنَّهُ یَغْدِرُ وَ یَفْجُرُ. وَ لَوْ لا کَرَاهِیَةُ الْغَدْرِ لَکُنْتُ مِنْ أَدْهَى النَّاسِ،
وَ لکِنْ کُلُّ غُدَرَةٍ فُجَرَةٌ، وَ کُلُّ فُجَرَةٍ کُفَرَةٌ. «وَ لِکُلِّ غَادِرٍ لِوَاءٌ یُعْرَفُ بِهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ». وَ اللّهِ مَا أُسْتَغْفَلُ بِالْمَکِیدَةِ، وَ لا أُسْتَغْمَزُ بِالشَّدِیدَةِ.

به خدا سوگند! معاویه از من سیاستمدارتر و زیرک تر نیست؛ ولى او نیرنگ مى زند و مرتکب انواع گناه مى شود (سیاستش بى قید و شرط است و هر کار خلافى را براى پیشبرد اهداف سیاسى خود مجاز مى شمرد). اگر غدر و خیانت ناپسند نبود من سیاستمدارترین مردم بودم؛ ولى هرگونه غدر و پیمان شکنى اى منتهى به فجور و گناه مى شود و هر گناهى سر از کفر درمى آورد (همان گونه که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود:) «هر غدّار و پیمان شکنى روز قیامت پرچم خاصى دارد که به وسیله آن شناخته مى شود (و در صحنه محشر رسوا مى گردد)». ولى به خدا سوگند! (با این که اهل این گونه سیاست ها نیستم، ولى) با کید و مکر دشمن اغفال نمى شوم و در برابر مشکلات زانو نمى زنم.

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :