جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

حکمت صد و نود و هشتم

فراز

متن عربی

متن فارسی

حکمت صد و نود و هشتم

و آن حضرت درباره اوباش فرمود:

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

هُمُ الَّذينَ اِذَا اجْتَمَعُوا غَلَبُوا، وَ اِذا تَفَرَّقُوا لَمْ يُعْرَفُوا.

اینان کسانی‌ هستند که چون گرد آیند پیروز شوند، و چون پراکنده گردند شناخته نشوند.

2

وَ قيلَ: بَلْ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: – هُمُ الَّذينَ اِذَا اجْتَمَعُوا ضَرُّوا، وَ اِذا تَفَرَّقُوا نَفَعُوا.

گفته شده: امام فرمود: اینان کسانی‌ هستند که چون گرد آیند زیان رسانند، و چون متفرق شوند منفعت دهند.

3

فَقيلَ: قَدْ عَرَفْنا مَضَرَّةَ اجْتِماعِهِمْ، فَما مَنْفَعَةُ افْتِراقِهِمْ؟ فَقالَ: – يَرْجِعُ اَصْحابُ الْمِهَنِ اِلى مِهْنَتِهِمْ فَيَنْتَفِعُ النّاسُ بِهِمْ، كَرُجُوع ِ الْبَنّاءِ اِلى بِنائِهِ، وَالنَّسّاج ِ اِلى مَنْسَجِهِ، وَالْخَبّازِ اِلى مَخْبَزِهِ.

گفتند: زیان گرد آمدنشان را فهمیدیم، سود پراکندگی‌ آنان چیست؟ فرمود: اهل کار به کار خود باز می‌ گردند و مردم از آنان بهره مند می‌ شوند، مانند بازگشت بنّا به ساختمان، و بافنده به محلّ بافت، و نانوا بـه نـانـوایــی‌

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :