جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

خطبه صد و شصت و یکم

فراز

متن عربی

متن فارسی

خطبه صد و شصت و یکم

فضایل پیامبر و خاندانش (علیهم السلام) و پیروان آیینش و دعوت مردم به تقوا

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

الرَّسولُ وَ أهْلُهُ وَ أَتْبَاعُ دِیْنِهِ

ابْتَعَثَهُ بِالنُّورِ الْمُضِیءِ، وَ الْبُرْهَانِ الْجَلِیِّ، وَ الْمِنْهَاجِ الْبَادِی، وَ الْکِتَابِ الْهَادِی. أُسْرَتُهُ خَیْرُ أُسْرَةٍ، وَ شَجَرَتُهُ خَیْرُ شَجَرَةٍ. أَغْصَانُهَا مُعْتَدِلَةٌ، وَ ثِمَارُهَا مُتَهَدِّلَةٌ. مَوْلِدُهُ بِمَکَّةَ، وَ هِجْرَتُهُ بِطَیْبَةَ. عَلاَ بِهَا ذِکْرُهُ وَ امْتَدَّ مِنْهَا صَوْتُهُ.

اوصاف پیامبر (صلی الله علیه و آله)

خداوند او را با نور روشنى بخش و برهان آشکار و طریق واضح و کتاب هدایت کننده، برانگیخت.
خاندانش بهترین خاندان ها، شجره فامیل او (بنى هاشم) بهترین شجره ها، و شاخه هایش موزون است و میوه هایش در دسترس همگان قرار دارد. زادگاهش مکّه (مرکز خانه خدا) و هجرتگاهش مدینه طیّبه (مرکز جمعى از پاک بازان) بود. آوازه اش از آن شهر برخاست و صدایش از آن جا به همه رسید.

2

أَرْسَلَهُ بِحُجَّةٍ کافِیَةٍ، وَ مَوْعِظَةٍ شَافِیَةٍ، وَ دَعْوَةٍ مُتَلافِیَةٍ. أَظْهَرَ بِهِ الشَّرَائِعَ الْمَجْهُولَةَ، وَ قَمَعَ بِهِ الْبِدَعَ الْمَدْخُولَةَ، وَ بَیَّنَ بِهِ الْاَحْکَامَ الْمَفْصُولَةَ. وَ «مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْاِسْلامِ دِیناً» تَتَحَقَّقْ شِقْوَتُهُ، وَ تَنْفَصِمْ عُرْوَتُهُ، وَ تَعْظُمْ کَبْوَتُهُ، وَ یَکُنْ مَآبُهُ إِلَى الْحُزْنِ الطَّویلِ وَ الْعَذَابِ الْوَبِیلِ.

برنامه هاى عملى پیامبر (صلی الله علیه و آله):

خداوند او را با دلیل کافى و اندرز شافى و دعوت اصلاح گرانه، فرستاد. به وسیله او احکام ناشناخته (ى پروردگار) را آشکار ساخت و بدعت هایى را که به نام دین در شریعت الهى وارد شده بود ریشه کن کرد و احکامى را که اکنون نزد ما روشن است بیان داشت؛ بنابراین کسى که جز اسلام آیینى برگزیند شقاوت و بدبختى دامن او را خواهد گرفت، دستگیره ایمانش از هم گسسته و سقوط او شدید خواهد شد و سرانجام، اندوهى طولانى و عذابى مهلک خواهد داشت.

3

وَ أَتَوَکَّلُ عَلَى اللّهِ تَوَکُّلَ الْاِنَابَةِ إِلَیْهِ. وَ أَسْتَرْشِدُهُ السَّبِیلَ الْمُؤَدِّیَةَ إِلَى جَنَّتِهِ،
الْقَاصِدَةَ إِلَى مَحَلِّ رَغْبَتِهِ.

توکل بر خدا و درخواست هدایت:

بر خدا توکّل مى کنم؛ توکّلى همراه با توبه و بازگشت به سوى او و از او هدایت مى طلبم، به راهى که به سوى بهشتش منتهى مى شود و به منزلگاه مورد رضایش مى رسد.

4

النُّصْحُ بِالتَّقْوَى

أُوصِیکُمْ، عِبَادَ اللّهِ، بِتَقْوَى اللّهِ وَ طَاعَتِهِ، فَإِنَّهَا النَّجَاةُ غَداً، وَ الْمَنْجَاةُ أَبَداً. رَهَّبَ فَأبْلَغَ، وَ رَغَّبَ فَأَسْبَغَ. وَ وَصَفَ لَکُمُ الدُّنْیا وَ انْقِطَاعَهَا، وَ زَوَالَهَا وَ انْتِقَالَهَا. فَأَعْرِضُوا عَمَّا یُعْجِبُکُمْ فِیهَا لِقِلَّةِ مَا یَصْحَبُکُمْ مِنْهَا. أَقْرَبُ دَارٍ مِنْ سَخَطِ اللّهِ،وَ أَبْعَدُهَا مِنْ رِضْوَانِ اللّهِ.

سفارش به تقوا

اى بندگان خدا! شما را به تقواى الهى و اطاعت از او توصیه مى کنم که موجب رستگارى در فرداى قیامت و سبب نجات ابدى است. خداوند انذار کرده، انذارى رسا، و تشویق کرده، تشویقى پربار و کامل. و ناپایدارى و زوال و انتقال دنیا را براى شما شرح داده است؛ بنابراین از زرق و برق هایش که براى شما اعجاب انگیز است، به دلیل کوتاه بودن دوران مصاحبتش چشم بپوشید، دنیا نزدیک ترین منزلگاه به خشم خدا، و دورترین آن ها از رضا و خشنودى اوست.

5

فَغُضُّوا عَنْکُمْ عِبَادَ اللّهِ غُمُومَهَا وَ أَشْغَالَهَا، لِمَا قَدْ أَیْقَنْتُمْ بِهِ مِنْ فِرَاقِهَا وَ تَصَرُّفِ حَالاتِها. فَاحْذَرُوهَا حَذَرَ الشَّفِیقِ النَّاصِحِ، وَ الْمُجِدِّ الْکادِحِ. وَ اعْتَبِرُوا بِمَا قَدْ رَأَیْتُمْ مِنْ مَصَارِعِ الْقُرُونِ قَبْلَکُمْ. قَدْ تَزَایَلَتْ أَوْصَالُهُمْ، وَ زَالَتْ أَبْصَارُهُمْ وَ أَسْمَاعُهُمْ، وَ ذَهَبَ شَرَفُهُمْ وَ عِزُّهُمْ، وَ انْقَطَعَ سُرُورُهُمْ وَ نَعِیمُهُمْ. فَبُدِّلُوا بِقُرْبِ الْاَوْلاَدِ فَقْدَهَا، وَ بِصُحْبَةِ الْاَزْوَاجِ مُفَارَقَتَهَا. لایَتَفَاخَرُونَ، وَ لا یَتَنَاسَلُونَ، وَ لا یَتَزَاوَرُونَ وَ لا یَتَحَاوَرُونَ. فَاحْذَرُوا عِبَادَاللّهِ حَذَرَ الْغَالِبِ لِنَفْسِهِ، الْمَانِعِ لِشَهْوَتِهِ، النَّاظِرِ بِعَقْلِهِ. فَإِنَّ الْاَمْرَ وَاضِحٌ، وَالْعَلَمَ قائِمٌ، وَالطَّرِیقَ جَدَدٌ، وَالسَّبِیلَ قَصْدٌ.

دنیاپرستى:

حال که چنین است ـ اى بندگان خدا! ـ از غم و اندوه آن و مشغول شدن به (سرگرمى ها وزرق و برق) آن چشم فرو گیرید؛ چرا که از فراق و دگرگونى هاى حالاتش باخبرید و همچون دوستى مهربان واندرزگو وکوشا که براى نجات دوستش تلاش مى کند خویشتن را (نصیحت کنید و) از دنیاپرستى برحذر دارید. از آنچه در قربانگاه هاى قرن هاى پیشین دیده اید عبرت گیرید
و از کسانى که پیوندهاى اعضایشان از هم گسسته، چشم ها و گوش هایشان از میان رفته،
شرف و عزّتشان نابود شده و شادى و نعمت هایشان پایان یافته، درس عبرت بیاموزید،
آن ها به جاى نزدیکى به فرزندان، به فراقشان مبتلا شده اند و همدمى همسرانشان به مفارقت مبدّل گشته؛ اکنون نه بر یکدیگر تفاخر مى کنند؛ نه زاد و ولد دارند؛ نه به دیدار یکدیگر مى شتابند و نه با هم سخن مى گویند. (چون چنین است،) اى بندگان خدا! مراقب باشید، همانند کسى باشید که بر نفس خود پیروز گشته و از شهوات سرکش جلوگیرى کرده است، و با چشم عقل مى نگرد؛ چرا که همه چیز آشکار است، نشانه هاى راه، برقرار، و جادّه، صاف و هموار، و راه، مستقیم و استوار مى باشد!

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :