جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

خطبه صد و پنجاه و دوم

فراز

متن عربی

متن فارسی

خطبه صد و پنجاه و دوم

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): اين خطبه درباره صفات خداوند جل جلاله و صفات پيشوايان دين است.

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

الْحَمْدُ لِلَّهِ الدَّالِّ عَلَى وُجُودِهِ بِخَلْقِهِ وَ بِمُحْدَثِ خَلْقِهِ عَلَى أَزَلِيَّتِهِ وَ بِاشْتِبَاهِهِمْ عَلَى أَنْ لَا شَبَهَ لَهُ لَا تَسْتَلِمُهُ الْمَشَاعِرُ وَ لَا تَحْجُبُهُ السَّوَاتِرُ لِافْتِرَاقِ الصَّانِعِ وَ الْمَصْنُوعِ وَ الْحَادِّ وَ الْمَحْدُودِ وَ الرَّبِّ وَ الْمَرْبُوبِ

سپس خداوندي راست که با آفرينش مخلوقات، دلالت به هستي خود نمود و با حدوث مستمر کاينات، راهنمايي به ازليت خود فرمود. و با همانند قرار دادن مخلوقات با يکديگر، به بي مانند بودن خود هدايت فرمود. نه احساس ها و درک ها او را دريابند، و نه پرده ها او را بپوشانند، زيرا سازنده از ساخته شده جدا، و تحديدکننده غير از تحديد شده، و پرورنده غير از پرورده شده است.

2

الْأَحَدِ بِلَا تَأْوِيلِ عَدَدٍ وَ الْخَالِقِ لَا بِمَعْنَى حَرَکةٍ وَ نَصَبٍ وَ السَّمِيعِ لَا بِأَدَاةٍ وَ الْبَصِيرِ لَا بِتَفْرِيقِ آلَةٍ وَ الشَّاهِدِ لَا بِمُمَاسَّةٍ وَ الْبَائِنِ لَا بِتَرَاخِي مَسَافَةٍ وَ الظَّاهِرِ لَا بِرُؤْيَةٍ وَ الْبَاطِنِ لَا بِلَطَافَةٍ بَانَ مِنَ الْأَشْيَاءِ بِالْقَهْرِ لَهَا وَ الْقُدْرَةِ عَلَيْهَا وَ بَانَتِ الْأَشْيَاءُ مِنْهُ بِالْخُضُوعِ لَهُ وَ الرُّجُوعِ إِلَيْهِ

او يگانه اي است، نه به معناي عدد. آفريننده است، بدون حرکت و خستگي. و شنوا است، بدون نياز به وسيله آن. و بينا است، بدون باز کردن و بستن چشم. او شاهد و حاضر است، نه با چسبيدن جسماني. و دور از اشياء است، بدون برقراري فاصله. آشکار است، نه قابل ديدن با چشم. و باطن و مخفي است، نه از جهت ظرافت و رقت وجود. دور از اشياء است (نه با برقراري فاصله بلکه) به جهت غلبه و پيروزي مطلق بر آنها. و اشياء از او دورند به جهت خضوع و تسليم مطلق و برگشت به سوي او.

3

مَنْ وَصَفَهُ فَقَدْ حَدَّهُ وَ مَنْ حَدَّهُ فَقَدْ عَدَّهُ وَ مَنْ عَدَّهُ فَقَدْ أَبْطَلَ أَزَلَهُ وَ مَنْ قَالَ کيْفَ فَقَدِ اسْتَوْصَفَهُ وَ مَنْ قَالَ أَيْنَ فَقَدْ حَيَّزَهُ عَالِمٌ إِذْ لَا مَعْلُومٌ وَ رَبٌّ إِذْ لَا مَرْبُوبٌ وَ قَادِرٌ إِذْ لَا مَقْدُورٌ.

کسي که آن ذات پاک را توصيف کند، او را محدود نموده. و هر کس که او را محدود کند، او را به شمارش درآورده. و هر کس که او را به شمارش درآورد، ازليت او را ابطال نموده است. و هر کس بگويد او چگونه است، توصيفش کرده. و هر کس بگويد:
در کجا است (يا در جايي است) او را در مکاني قرار داده است. آن ذات اقدس عالم بود، آنگاه که معلومي نبود. و پرورنده بود، آنگاه که پرورده اي نبود. و توانا بود، آنگاه که موضوعي براي اجراي قدرت موجود نبود.

4

أئمة الدين

منها: قَدْ طَلَعَ طَالِعٌ وَ لَمَعَ لَامِعٌ وَ لَاحَ لَائِحٌ وَ اعْتَدَلَ مَائِلٌ وَ اسْتَبْدَلَ اللَّهُ بِقَوْمٍ قَوْماً وَ بِيَوْمٍ يَوْماً وَ انْتَظَرْنَا الْغِيَرَ انْتِظَارَ الْمُجْدِبِ الْمَطَرَ

پيشوايان دين

خورشيد فروزان (امامت) سرکشيد و فروغي تابناک درخشيد و ستاره روشن خلافت الهي روشن و نمايان گشت. معتدل شد آنچه کج بود. خداوند گروهي را به گروهي و روزگاري را به روزگاي تبديل فرمود. و ما در انتظار دگرگوني هايي بوديم، همانگونه که قحطي زده به انتظار باران بنشيند.

5

وَ إِنَّمَا الْأَئِمَّةُ قُوَّامُ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ وَ عُرَفَاؤُهُ عَلَى عِبَادِهِ وَ لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ عَرَفَهُمْ وَ عَرَفُوهُ وَ لَا يَدْخُلُ النَّارَ إِلَّا مَنْ أَنْکرَهُمْ وَ أَنْکرُوهُ

و جز اين نيست که پيشوايان (الهي) تدبيرکنندگان و مديران الهي مخلوقات او و عارفان آنان مي باشند و کسي به بهشت داخل نمي شود، مگر اين که پيشوايان الهي را بشناسد و آنان نيز او را بشناسند. و کسي به دوزخ داخل نگردد، مگر اين که آنان را منکر شود و آنان نيز او را منکر شوند.

6

إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى خَصَّکمْ بِالْإِسْلَامِ وَ اسْتَخْلَصَکمْ لَهُ وَ ذَلِک لِأَنَّهُ اسْمُ سَلَامَةٍ وَ جِمَاعُ کرَامَةٍ اصْطَفَى اللَّهُ تَعَالَى مَنْهَجَهُ وَ بَيَّنَ حُجَجَهُ مِنْ ظَاهِرِ عِلْمٍ وَ بَاطِنِ حُکمٍ لَا تَفْنَى غَرَائِبُهُ وَ لَا تَنْقَضِي عَجَائِبُهُ فِيهِ مَرَابِيعُ النِّعَمِ وَ مَصَابِيحُ الظُّلَمِ

قطعا خداوند متعال شما را به اسلام مخصوص فرمود و شما را براي خود برگزيد، زيرا اسلام، اسمي از سلامت و مجمع کرامت است. خداوند متعال طريق خود را براي شما برگزيد، و آشکار ساخت دلايل و راهنماهاي خود را از علم آشکار و حکمتهاي باطن که شگفتي هاي آن پايان نيابد و حقايق اعجاب انگيز آن تمام نشود، و در آن جايگاه هاي روييدن نعمتها و چراغ هاي روشنگر تاريکي ها قرار داد.

7

لَا تُفْتَحُ الْخَيْرَاتُ إِلَّا بِمَفَاتِيحِهِ وَ لَا تُکشَفُ الظُّلُمَاتُ إِلَّا بِمَصَابِيحِهِ قَدْ أَحْمَى حِمَاهُ وَ أَرْعَى مَرْعَاهُ فِيهِ شِفَاءُ الْمُسْتَشْفِي وَ کفَايَةُ الْمُکتَفِي.

درهاي خيرات جز با کليدهاي او گشوده نشود. و تاريکي ها جز با چراغ هاي آن، از بين نرود. خداوند سبحان حمايت نمود هر کس را که پناه به او برد و مراعات آن را به عهده خود گرفت. ذات اقدس ربوبي شفاي هر کس را که شفا خواهد، و کفايت هر کس را که کفايت طلب کند، در آن قرار داد.

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :