خداوند رسولان خود را با وحى، که ویژه پیامبران اوست مبعوث کرد، و آنان را حجت خویش بر خلقش قرار داد، تا دلیلى (در برابر خداوند) به واسطه نفرستادن حجت و راهنما نداشته باشند،
و به این ترتیب خلق خود را با زبان صدق و راستى به راه حق فراخواند.

آگاه باشید! خداوند پرده از اسرار درون بندگان خود (با آزمایش ها) برداشته، نه به این دلیل که از آنچه انسان ها در درون پنهان داشته اند و اسرارى که فاش نکرده اند بى خبر است، «بلکه به این دلیل که مى خواهد آن ها را امتحان کند تا آشکار شود کدام یک عمل نیکوتر انجام مى دهد»{3} تا ثواب و کیفر، پاداش و مجازات عمل باشد.

کجایند کسانى که ادعا مى کردند آن ها راسخان در علم اند، نه ما، و این ادعا را از طریق دروغ و ستم، درباره ما مطرح مى کردند؟ (آن ها کجا هستند تا ببینند که) خداوند ما را برترى داد و آن ها را پایین آورد، به ما عطا کرد و آن ها را محروم ساخت، ما را (در کانون نعمت خویش) داخل فرمود و آن ها را خارج ساخت. (مردم) به وسیله ما هدایت مى شوند و نابینایان از نور وجود ما روشنى مى یابند. به یقین امامان از قریش هستند و درخت وجودشان در سرزمین این نسل از هاشم غرس شده است، این مقام در خور دیگران نیست و زمامدارانِ غیر از آن ها، شایستگى ولایت و امامت را ندارند!

آن ها (حامیان باطل) دنیا را مقدّم داشتند، و آخرت را عقب انداختند،
آب گوارا و صاف (نعمت هاى جاویدان) را رها کردند، و آب هاى متعفن (هوس هاى زودگذر دنیا) را نوشیدند. گویا فاسقِ آنان را مى بینم که با زشتى ها همنشین شده، و با آن انس گرفته است،
آن چنان با آن هماهنگ گشته که موهاى او در این راه سفید شده، و خلق وخوى او به رنگ گناه درآمده است. سپس همچون سِیلى خروشان حرکت کرده (و همه چیز را در کام خود فرومى برد)،
بى آن که به آنچه غرق مى کند اعتنایى داشته باشد، و یا همچون شعله آتشى در گیاهان خشک است که براى آن تفاوت نمى کند چه چیز را مى سوزاند!

کجایند عقل هایى که از چراغ هدایت نور مى گیرند، و چشم هایى که به مناره ها و نشانه هاى تقوا دوخته شده اند؟ کجایند دل هایى که به خدا بخشیده شده،
و با یکدیگر پیمان اطاعت خدا را بسته اند؟ آن گروه دنیاپرست (ولى) گرد متاع پست دنیا ازدحام کرده اند، و براى به دست آوردن حرام به نزاع با یکدیگر برخاسته اند، پرچم بهشت و دوزخ در برابر آن ها برافراشته شده، اما از بهشت روى برگردانده و با اعمال خود به آتش دوزخ روى آورده اند! (آرى) پروردگارشان آن ها را فراخوانده، اما رویگردان شده وپشت کرده اند،
(ولى) شیطان آن ها را به سوى خود دعوت کرده، دعوتش را پذیرفته و به او روى آورده اند!