جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

خطبه صد و سی و سوم

فراز

متن عربی

متن فارسی

خطبه صد و سی و سوم

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): در اين خطبه اميرالمومنين (علیه السلام) خداوند متعال را تعظيم و قرآن را متذکر مي شود و مردم را پند مي دهد.

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

عظمة اللّه تعالى

وَ انْقَادَتْ لَهُ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةُ بِأَزِمَّتِهَا وَ قَذَفَتْ إِلَيْهِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرَضُونَ مَقَالِيدَهَا وَ سَجَدَتْ لَهُ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصَالِ الْأَشْجَارُ النَّاضِرَةُ وَ قَدَحَتْ لَهُ مِنْ قُضْبَانِهَا النِّيرَانَ الْمُضِيئَةَ وَ آتَتْ أُکلَهَا بِکلِمَاتِهِ الثِّمَارُ الْيَانِعَةُ.

عظمت خداوندي

دنيا و آخرت اطاعت او کردند و آسمان ها و زمين ها کليدهاي (وجود و جريان) خود را به او سپردند. و درختان سرسبز و باطراوات هر صبحگاه و شامگاه به او سجده کردند. و از شاخه هاي سبز خود آتشهاي سرخ برافروختند و ميوه هاي رسيده با مشيتها و اوامر او آماده خورده شدن گشتند.

2

القرآن

منها: وَ کتَابُ اللَّهِ بَيْنَ أَظْهُرِکمْ نَاطِقٌ لَا يَعْيَا لِسَانُهُ وَ بَيْتٌ لَا تُهْدَمُ أَرْکانُهُ وَ عِزٌّ لَا تُهْزَمُ أَعْوَانُهُ.

قرآن

از جمله اين خطبه است: و کتاب خداوندي اينک در ميان شما است. گوينده اي است که زبانش عاجز نمي شود، و خانه اي است که ارکانش ويران نمي گردد و عزتي است که يارانش شکست نمي خورند.

3

رسول اللّه

منها: أَرْسَلَهُ عَلَى حِينِ فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ وَ تَنَازُعٍ مِنَ الْأَلْسُنِ فَقَفَّى بِهِ الرُّسُلَ وَ خَتَمَ بِهِ الْوَحْيَ فَجَاهَدَ فِي اللَّهِ الْمُدْبِرِينَ عَنْهُ وَ الْعَادِلِينَ بِهِ.

رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم)

از جمله اين خطبه است: خداوند او را در دوراني خالي از پيامبران و در دوران اختلاف در عقايد و سخنان فرستاد و او را در آخر پيامبران قرار داد و وحي را با نبوت او ختم فرمود، و او در راه خدا با کساني که از خدا رويگردان و از او منحرف بودند، جهاد کرد.

4

الدنيا

منها: وَ إِنَّمَا الدُّنْيَا مُنْتَهَى بَصَرِ الْأَعْمَى لَا يُبْصِرُ مِمَّا وَرَاءَهَا شَيْئاً وَ الْبَصِيرُ يَنْفُذُهَا بَصَرُهُ وَ يَعْلَمُ أَنَّ الدَّارَ وَرَاءَهَا فَالْبَصِيرُ مِنْهَا شَاخِصٌ وَ الْأَعْمَى إِلَيْهَا شَاخِصٌ وَ الْبَصِيرُ مِنْهَا مُتَزَوِّدٌ وَ الْأَعْمَى لَهَا مُتَزَوِّدٌ.

دنيا

از جمله اين خطبه است: جز اين نيست که دنيا ديدگاه نهايي انسان نابينا است. او بعد از اين دنيا و بالاتر از آن را نمي بيند. ولي شخص بينا کسي است که نگاهش از اين دنيا به اعماق آن نفوذ مي کند و بعد از آن و بالاتر از آن را مي بيند، و مي داند که قرارگاه ابدي در وراي آن است. پس شخص بينا از آن برمي خيزد و حرکت مي کند، و نابينا به سوي آن حرکت مي نمايد و آن را مقصد نهايي تلقي مي کند. آدم بينا از اين دنيا توشه برمي گيرد و راهي آخرت مي گردد، و نابينا توشه را براي همين دنيا مي اندوزد.

5

عظة الناس

منها: وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ لَيْسَ مِنْ شَيْ‏ءٍ إِلَّا وَ يَکادُ صَاحِبُهُ يَشْبَعُ مِنْهُ وَ يَمَلُّهُ إِلَّا الْحَيَاةَ فَإِنَّهُ لَا يَجِدُ فِي الْمَوْتِ رَاحَةً وَ إِنَّمَا ذَلِک بِمَنْزِلَةِ الْحِکمَةِ الَّتِي هِيَ حَيَاةٌ لِلْقَلْبِ الْمَيِّتِ وَ بَصَرٌ لِلْعَيْنِ الْعَمْيَاءِ وَ سَمْعٌ لِلْأُذُنِ الصَّمَّاءِ وَ رِيٌّ لِلظَّمْآنِ

پند مردم

از جمله اين خطبه است:و بدانيد که هيچ چيزي در اين دنيا وجود ندارد مرگ اين که صاحبش از آن سير مي شود. (و با تکرار و استمرارش) به ملالت خاطر دچار مي گردد، مگر از زندگي، زيرا شخص زنده راحتي را در مرگ نمي بيند. و جز اين نيست که بيم از مرگ به منزله حکمت است که حيات قلب مرده است. و بينايي است براي چشم نابينا و شنوايي است براي گوش کر و سيرابي است براي تشنه.

6

وَ فِيهَا الْغِنَى کلُّهُ وَ السَّلَامَةُ کتَابُ اللَّهِ تُبْصِرُونَ بِهِ وَ تَنْطِقُونَ بِهِ وَ تَسْمَعُونَ بِهِ وَ يَنْطِقُ بَعْضُهُ بِبَعْضٍ وَ يَشْهَدُ بَعْضُهُ عَلَى بَعْضٍ وَ لَا يَخْتَلِفُ فِي اللَّهِ وَ لَا يُخَالِفُ بِصَاحِبِهِ عَنِ اللَّهِ

و در اين حکمت است همه بي نيازي و سلامت. (قرآن) کتاب خداوندي است که با آن مي بينيد، و با آن سخن مي گوييد، و با آن مي شنويد. و بعضي از آيات قرآني بعضي ديگر را توضيح مي دهد، و بعضي از آن (به تفسير و تاويل) بعضي ديگر شهادت مي دهد. در بيان الهيات هيچ اختلافي در ميان آياتش نيست، و کسي را که با قرآن همدم باشد، از خدا منحرف نسازد.

7

قَدِ اصْطَلَحْتُمْ عَلَى الْغِلِّ فِيمَا بَيْنَکمْ وَ نَبَتَ الْمَرْعَى عَلَى دِمَنِکمْ وَ تَصَافَيْتُمْ عَلَى حُبِّ الْآمَالِ وَ تَعَادَيْتُمْ فِي کسْبِ الْأَمْوَالِ لَقَدِ اسْتَهَامَ بِکمُ الْخَبِيثُ وَ تَاهَ بِکمُ الْغُرُورُ وَ اللَّهُ الْمُسْتَعَانُ عَلَى نَفْسِي وَ أَنْفُسِکمْ.

کينه توزي را مبناي زندگي خود قرار دادي. سبزه بر روي خاک آلوده روييد. در اظهار دوستي در محبت آرزوها به يکديگر صفا نشان داديد و در کسب اموال با يکديگر خصومت ورزيديد. شيطان پليد شما را فريب داد و غرور شما را گمراه ساخت. و از خدا درباره نفس خود و نفس هاي شما ياري مي طلبم.

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :