آیا به من پیشنهاد مى کنید که براى پیروزى خود، از جور و ستم در حق کسانى که بر آن ها حکومت مى کنم، استمداد جویم؟ به خدا سوگند! هرگز گِرد چنین کارى نمى گردم، مادامى که شب و روز پشت سر هم مى آیند و ستارگان آسمان در پى هم طلوع و غروب مى کنند. اگر این اموال از خودم بود، به یقین در میان آن ها به طور مساوى تقسیم مى کردم تا چه رسد به این که این اموال، اموال خداست (و متعلق به بیت المال مسلمین است). آگاه باشید! بخشیدن مال در غیر موردش، تبذیر و اسراف است، هر چند ممکن است این کار در دنیا سبب سربلندى کسى که آن را انجام داده بشود، ولى در آخرت به زمینش مى زند، این کار، او را (چند روزى) در میان مردم (دنیاپرست) گرامى مى دارد، ولى در پیشگاه خدا خوارش مى کند. و هیچ کس مال خویش را در غیر مورد استحقاق و نزد غیر اهلش قرار نداد، مگر این که سرانجام خداوند او را از سپاسگزارى آنان محروم ساخت و محبّتشان را متوجه دیگرى کرد، تا آن جا که اگر روزى پایش بلغزد و به کمک آنان نیاز داشته باشد
بدترین دوست و پست ترین رفیق خواهند بود!