ما افراد را حَکَم قرار ندادیم، بلکه فقط قرآن را به حکمیّت برگزیدیم، ولى قرآن خطوطى است که در میان دو جلد قرار گرفته و سخن نمى گوید، بلکه نیازمند ترجمان است، و تنها انسان ها (ى آگاه) مى توانند از آن سخن بگویند (بنابراین) هنگامى که آن قوم (شامیان) ما را دعوت کردند که قرآن میان ما و آن ها حَکَم باشد ما گروهى نبودیم که به کتاب خداوند سبحان، پشت کنیم
در حالى که مى فرماید: «اگر در چیزى اختلاف کردید آن را به خدا و رسولش بازگردانید» (و از آن ها نظر بخواهید). بازگرداندن به خدا این است که به کتابش حکم کنیم و ارجاع به رسول الله (صلی الله علیه و آله) این است که به سنتش عمل کنیم، و اگر درباره کتاب خدا به درستى حکم شود ما سزاوارترین مردم به پذیرش آن هستیم و اگر به سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله) حکم شود
نیز ما از همه (پیشگام تر و) شایسته تر و سزاوارتریم که به سنت او عمل کنیم. این که مى گویید: چرا میان خودت و آن ها (حکمین) ضرب الاجلى براى حکمیّت قرار دادى؟ تنها به این دلیل بود که ناآگاهان در جستجوى حقیقت برآیند و آن ها که آگاه اند به مطالعه و مشورت پردازند (و تمام جوانب مسئله را روشن کنند) شاید خداوند در این فاصله کار این امّت را اصلاح کند و راه تحقیق بر آن ها بسته نشود؛
در جستجوى حق عجله نکنند و تسلیم نخستین فکر گمراه کننده نشوند. (بدانید!) برترین مردم در پیشگاه خدا کسى است که عمل به حق، نزد او محبوب تر از باطل باشد، هر چند این کار از نفع او بکاهد و مشکلاتى براى او پیش آورد، و باطل، منافعى را متوجه او کند، و بر سود او بیفزاید. چرا حیران و سرگردانتان مى کنند و چرا شما را فریب داده، تسلیم شیطان کرده اند؟

آماده شوید! براى حرکت به سوى قومى که از حق روى گردان اند، حق را نمى بینند و به ظلم و جور تشویق شده اند، (لذا) هیچ گاه از آن بازنمى گردند، افرادى که از کتاب خدا فاصله گرفته و از راه راست منحرف گشته اند(هر چند قرآن ها را بر سر نیزه کردند، و دم از حاکمیت قرآن زدند). (افسوس که) شما ریسمان محکمى نیستید که بتوان به آن چنگ زد و یاران نیرومندى نیستید که بتوان به آن ها تکیه کرد و بد وسیله اى هستید براى افروختن آتش جنگ (و آغاز کردن جهاد با دشمن)؛ اُف بر شما! چه ناراحتى هایى از شما کشیدم، یک روز با صداى رسا با شما سخن مى گویم و روز دیگر آهسته و به صورت نجوا. نه آزادگان راستگویى به هنگام فریاد رسا هستید و نه برادران مطمئن و رازدارى به هنگام نجوا.