در صف آرايي و حمله بر دشمن، زره پوش را بر بي زره مقدم بداريد، و دندان ها را برهم بفشاريد. زيرا در موقع وارد کردن نيزه ها بر بدن دشمن اين حالت بهتر مي تواند شمشيرها را از فرق سر برگرداند و بپيچد، زيرا اين حرکت و پيچيدن، زخم را کاري تر، و شکاف را عميق تر مي سازد. و پلکها را روي هم گذاريد، و چشم را نيم بسته نگهداريد، زيرا اين حالت دل را محکم تر و آرام تر مي سازد. صداها را بخوابانيد، زيرا بهترين عامل براي برطرف ساختن زبوني و شکست، بي سر و صدا بودن در ميدان کارزار است.

و بيرق را به اين سو و آن سو نکشانيد و پيرامون آن را خلوت نکنيد و بيرق را فقط به دست دلاوران و مردان غيور و رزم آوراني بسپاريد که داراي حميت و غيرت براي حفظ وابستگان نيازمند به حفظ و نگهباني مي باشند. زيرا کساني که تحمل فرود آمدن حوادث سخت و کوبنده را دارند کساني هستند که دور پرچم هاي خود مي گردند. و به مخالفت راست و چپ و پس و پيش آن ها به طور کاملا جدي مي پردازند. آنان از بيرق ها عقب تر نمي افتند تا آن ها را تسليم دشمن نمايند، و از آن ها پيش نمي افتند تا آن ها را تنها بگذارند.

هر مردي بايد همتاي خود را در رزمگاه کفايت کند و برادر خود را با جان خود مواسات نمايد، و همتاي رزمي خود را به برادرش نسپارد، تا در نتيجه همتاي خود و همتاي برادرش به عهده او باشند. و سوگند به خدا، اگر شما از شمشير اين دنيا فرار کنيد، توانايي سالم ماندن از شمشير آخرت را نداريد. و شما سروران عرب و بزرگ ترين برجستگانيد. قطعي است که غضب خداوندي و ذلت و پستي پايدار و ننگ و عار جاودان در فرار از دشمن است.

و آن کس که از جهاد بگريزد، بر طول عمر خود نمي افزايد، و مابين او و روزي که مرگش فرا خواهد رسيد، ممنوعيتي ايجاد نخواهد گشت. کيست آن رهسپار کوي لقاءالله که چون تشنه اي تلاش کند و به آب برسد. بهشت زير نيزه هاي بلند است. امروز خبرها مورد امتحان قرار مي گيرد (اعمال و نيتهاي مردم در اين روز مبارزه و جنگ آزمايش مي شود).

سوگند به خدا، من به رويارويي با دشمنانم مشتاق ترم از اشتياق آنان به وطن هاي خود. پروردگارا، اگر آن تبهکاران حق را رد کردند، جمعشان را پراکنده ساز و کلمه (نظر و عقيده) باطلشان را متفرق فرما. آنان را به نتيجه خطاهايشان که هلاکت است بسپار. آنان مواضع خود را از دست نخواهند داد، مگر با ضربه هاي پي درپي نيزه ها که ضربه خورده را به تنفس هاي بلند وادار کند (يا از وسعت شکاف جراحتهاي آنان باد عبور کند).

و ضربتي که تارک آنان را بشکافد و استخوان هاي آنان را بيندازد. و بازوها و قدم هاي آنان را از تن جدا کند و بر خاک بيفکند. (و نيز جاي خود را تغيير نخواهند داد) مگر با هجوم سپاهياني پس از سپاهيان و مگر با کوبيدن آنان با لشکري پس از لشکري که از همه جهات جمع شده و انبوه شده اند، مگر اين که لشکرهايي پي درپي به شهرهاي آنان کشيده شوند، تا آن که اسب ها سم هاي خود را بر آخرين خطوط سرزمينشان بکوبند و همه اطراف مراتع و چراگاه هايشان را زير لگد خود بگيرند.