جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

خطبه صد و چهاردهم

فراز

متن عربی

متن فارسی

مترجم :​
نسخه :​
موضوع :​

مترجمین

خطبه صد و چهاردهم

از خطبه هاى آن حضرت است در اندرز به یاران

فراز

متن عربی

متن فارسی

1

اَرْسَلَهُ داعِياً اِلَى الْحَقِّ، وَ شاهِداً عَلَى الْخَلْقِ. فَبَلَّغَ رِسالاتِ رَبِّهِ غَيْرَ وان وَلا مُقَصِّر، وَ جاهَدَ فِى اللّهِ اَعْداءَهُ غَيْرَ واهِن وَ لا مُعَذِّر. اِمامُ مَنِ اتَّقى، وَ بَصَرُ مَنِ اهْتَدى. ( اَقُولُ: الْوَذَحَةُ: الْخُنْفَساءُ. وَ هذَا الْقَوْلُ يُومِئُ بِهِ اِلَى الْحَجّاجِ، وَلَهُ مَعَ الْوَذَحَةِ حَديثٌ لَيْسَ هذا مَوْضِعَ ذِكْرِهِ.)

خداوند پیامبر را دعوت کننده به سوى حق، و گواه بر خلق فرستاد. آن حضرت بدون سستى و تقصیر تمام احکام پروردگارش را به مردم رساند، و بدون ضعف و عذرتراشى با دشمنان خدا جنگید. وى پیشواى اهل تقوا، و دیده اهل هدایت بود. (مى گویم: مراد از «وَذَحه» خُنْفَساء (جُعَل) است. و این گفته اشاره به حجّاج است، و او را با این حیوان کثیف داستانى است که جاى نقل آن نیست.)

2

مِنْـها وَ لَوْ تَعْلَمُونَ ما اَعْلَمُ مِمّا طُوِىَ عَنْكُمْ غَيْبُهُ، اِذاً لَخَرَجْتُمْ اِلَى الصُّعُداتِ تَبْكُونَ عَلى اَعْمالِكُمْ، وَ تَلْتَدِمُونَ عَلى اَنْفُسِكُمْ وَلَتَرَكْتُمْ اَمْوالَكُمْ لاحارِسَ لَها وَ لا خالِفَ عَلَيْها، وَلَهَمَّتْ كُلَّ امْرِىء مِنْكُمْ نَفْسُهُ لايَلْتَفِتُ اِلى غَيْرِها.

از این خطبه است از امورى که بر شما پنهان است آنچه را که من مى دانم اگر شما مى دانستید سر به بیابان گذاشته، بر کرده هایتان مى گریستید و همچون زنان داغدیده بر سر و سینه مى کوبیدید، و اموال خود را بدون نگهبان و سرپرست رها مى کردید و هر کس در بند خود مى شد و به دیگران توجه نمى کرد.

3

وَلكِنَّكُمْ نَسيتُمْ ما ذُكِّرْتُمْ، وَ اَمِنْتُمْ ما حُذِّرْتُمْ، فَتاهَ عَنْكُمْ رَأْيُكُمْ، وَ تَشَتَّتَ عَلَيْكُمْ اَمْرُكُمْ وَلَوَدِدْتُ اَنَّ اللّهَ فَرَّقَ بَينى وَ بَيْنَكُمْ، وَ اَلْحَقَنى بِمَنْ هُوَ اَحَقُّ بى مِنْكُمْ قَوْمٌ وَاللّهِ مَيامينُ الرَّأْىِ، مَراجيحُ الْحِلْمِ، مَقاويلُ بِالْحَقِّ، مَتاريكُ لِلْبَغْىِ، مَضَوْا قُدُماً عَلَى الطَّريقَةِ، وَ اَوْجَفُوا عَلَى الْمَحَجَّةِ، فَظَفِرُوا بِالْعُقْبَى الدّائِمَةِ، وَالْكَرامَةِ الْبارِدَةِ.

ولى تذکّراتى که به شما داده اند فراموش کرده اید و نسبت به آنچه شما را ترسانده اند خود را ایمن مى دانید، پس رأى شما سرگشته، و کارتان بى سر و سامان شده هرآینه دوست دارم خداوند بین من و شما جدایى افکند، و مرا به کسى که نسبت به من از شما سزاوارتر است ملحق کند همان مردمى که به خدا قسم داراى رأى میمون و پسندیده، و بردبارى زیاد، و گویندگان حق و تارک ستم و تجاوز، و پیشروان راه حق، و شتابنده به مسیر هدایت بودند، که به نعمت جاوید دنیاى دیگر رستگار شدند، و به کرامت گواراى آن شتاب ورزیدند

4

اَما وَاللّهِ لَيُسَلَّطَنَّ عَلَيْكُمْ غُلامُ ثَقيف، الذَّيّالُ الْمَيّالُ، يَأْكُلُ خَضِرَتَكُمْ وَ يُذيبُ شَحْمَتَكُمْ؛ اِيه اَباوَذَحَةَ!

به خدا قسم پسرى از قبیله ثقیف بر شما مسلّط شود، متکّبر و رویگردان از حق، اموالتان رامى خورد و پیه شما را از شدت ظلم آب مى کند؛ فشارت را بیشتر کن اى اباوَذَحه!

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :