رگ این انسان را قطعه گوشتی‌ آویخته شده که عجیب تر چیزی‌ که در وجود اوست آن است و آن قلب است، برای‌ قلب مادّه هایی‌ از حکمت و اضدادی‌ مخالف آن است. اگر امیدی‌ برای‌ دل پدید آید طمع خوارش کند، و چون طمع در آن به هیجان آید حرص آن را به هلاکت افکند، و اگر نومیدی‌ بر آن چیره شود حسرت او را از پای‌ درآورد، واگر کینه عارض اوگردد خشمش فزونی‌ گیرد، و اگر رضا و خشنودی‌ او را مساعدت نمایدمهارخویشتنداری‌ را ازدست دهد.

واگر ترس ناگهانی‌ به او دست دهد احتیاط و حذر مشغولش کند، و اگر ایمنی‌ برایش فراخ گردد غفلت او را رباید، و اگر مالی‌ به او رسد ثروت او را به سرکشی‌ اندازد، و اگر مصیبتی‌ به او برسد جزع و فزع رسوایش سازد، و اگر دچار تهیدستی‌ شود بلا او را مشغول به خود کند، و اگر گرسنگی‌ بر او سخت گیرد ناتوانی‌ وی‌ را از پا درآورد، و اگر سیری‌ او از اندازه بگذرد شکم پری‌ گرفتار زحمت و اضطرابش نماید. پس هر کمبودی‌ برای‌ او زیانبار، و هر افراطی‌ فاسدکننده اوست.