جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

حکمت صد و چهارم

فراز

متن عربی

متن فارسی

حکمت صد و چهارم

از نوف بكالي نقل شده است: شبي اميرالمومنين (علیه السلام) را ديدم كه از رختخوابش بيرون آمد و در ستاره ها نگريست و به من فرمود: يا نوف: خوابي يا بيدار؟ عرض كردم: بيدارم. فرمود:

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

يَا نَوْفُ طُوبَى لِلزَّاهِدِينَ فِي الدُّنْيَا الرَّاغِبِينَ فِي الْآخِرَةِ أُولَئِكَ قَوْمٌ اتَّخَذُوا الْأَرْضَ بِسَاطاً وَ تُرَابَهَا فِرَاشاً وَ مَاءَهَا طِيباً وَ الْقُرْآنَ شِعَاراً وَ الدُّعَاءَ دِثَاراً ثُمَّ قَرَضُوا الدُّنْيَا قَرْضاً عَلَى مِنْهَاجِ الْمَسِيحِ

اي نوف، خوشا به حال پارسايان در دنيا و مشتاقان آخرت، آنان گروهي هستند كه زمين را براي خود، جايگاه و خاكش را فرش و آبش را گوارا و قرآن را برنامه زندگي و دعا را براي خود پوشاك قرار دادند و سپس دنيا را به روش مسيح (علیه السلام) قطعه قطعه كردند (و به مقدار ضرورت از آن استفاده كردند).

2

يَا نَوْفُ إِنَّ دَاوُدَ ( عليه السلام ) قَامَ فِي مِثْلِ هَذِهِ السَّاعَةِ مِنَ اللَّيْلِ فَقَالَ إِنَّهَا لَسَاعَةٌ لَا يَدْعُو فِيهَا عَبْدٌ إِلَّا اسْتُجِيبَ لَهُ إِلَّا أَنْ يَكُونَ عَشَّاراً أَوْ عَرِيفاً أَوْ شُرْطِيّاً أَوْ صَاحِبَ عَرْطَبَةٍ ـ وَ هِيَ الطُّنْبُورُ ـ أَوْ صَاحِبَ كَوْبَةٍ ـ وَ هِيَ الطَّبْلُ ، وَ قَدْ قِيلَ أَيْضاً إِنَّ الْعَرْطَبَةَ الطَّبْلُ وَ الْكَوْبَةَ الطُّنْبُورُ

ای نوف! حضرت داوود(علیه السلام) در این هنگام از شب برخاست و گفت : این ساعتی است که هیچ بنده ای در آن دعا نمی کند، جز این که دعای او مستجاب می شود، جز این که گمرکچی باشد یا به تفتیش اسرار مردم بپردازد تا به امیر آنان اطلاع دهد ؛ یا پاسبان داروغه ها باشد یا طنبور بنوازد و یا بر طبل بکوبد.

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :