جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

خطبه نود و نهم

فراز

متن عربی

متن فارسی

خطبه نود و نهم

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام):خطبه اي است از آن حضرت در تشويق مردم به زهد و اجتناب از اين دنيا

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

نَحْمَدُهُ عَلَى مَا کانَ وَ نَسْتَعِينُهُ مِنْ أَمْرِنَا عَلَى مَا يَکونُ وَ نَسْأَلُهُ الْمُعَافَاةَ فِي الْأَدْيَانِ کمَا نَسْأَلُهُ الْمُعَافَاةَ فِي الْأَبْدَانِ

خدا را سپاس مي گزاريم به آنچه وقع يافته است. و از او ياري مي طلبيم. در امر خود به آنچه که خواهد شد. و از آن خداوند سبحان، عافيت در اديان را مسالت مي داريم، چنان که عافيت در بدنها را.

2

عِبَادَ اللَّهِ أُوصِيکمْ بِالرَّفْضِ لِهَذِهِ الدُّنْيَا التَّارِکةِ لَکمْ وَ إِنْ لَمْ تُحِبُّوا تَرْکهَا وَ الْمُبْلِيَةِ لِأَجْسَامِکمْ وَ إِنْ کنْتُمْ تُحِبُّونَ تَجْدِيدَهَا فَإِنَّمَا مَثَلُکمْ وَ مَثَلُهَا کسَفْرٍ سَلَکوا سَبِيلًا فَکأَنَّهُمْ قَدْ قَطَعُوهُ وَ أَمُّوا عَلَماً فَکأَنَّهُمْ قَدْ بَلَغُوهُ

اي بندگان خدا، شما را به اعراض از اين دنيا توصيه مي کنم که شما را رها خواهد ساخت، اگر چه شما نخواهديد آن را رها کنيد. همان دنيايي که اجسام شما را مي پوساند، اگر چه شما اجسامتان را هميشه تازه مي خواهيد. جز اين نيست که مثل شما و مثل دنيا مانند مسافريني است که راهي را رفتند و سپري نمودند. و مانند آن مردمي که علامتي را ديدند و قصد وصول به آن را نمودند و به آن رسيدند.

3

وَ کمْ عَسَى الْمُجْرِي إِلَى الْغَايَةِ أَنْ يَجْرِيَ إِلَيْهَا حَتَّى يَبْلُغَهَا وَ مَا عَسَى أَنْ يَکونَ بَقَاءُ مَنْ لَهُ يَوْمٌ لَا يَعْدُوهُ وَ طَالِبٌ حَثِيثٌ مِنَ الْمَوْتِ يَحْدُوهُ وَ مُزْعِجٌ فِي الدُّنْيَا حَتَّى يُفَارِقَهَا رَغْماً

آن کس که مرکب به سوي غايتي (که تجاوز از آن نخواهد کرد) مي راند، چه مدتي حرکت خواهد کرد که به آن برسد. و چه مقدار خواهد بود پايداري کسي که براي وي روزي مقرر است، که از آن تجاوز نخواهد کرد. و در آن حال هم جوينده اي سريع براي وي موکل است که او را به طرف مرگ مي راند. و براي وي در دنيا عامل ناراحت کننده اي وجود دارد تا او دنيا را با اکراه پشت سر گذارد.

4

لَا تَنَافَسُوا فِي عِزِّ الدُّنْيَا وَ فَخْرِهَا وَ لَا تَعْجَبُوا بِزِينَتِهَا وَ نَعِيمِهَا وَ لَا تَجْزَعُوا مِنْ ضَرَّائِهَا وَ بُؤْسِهَا فَإِنَّ عِزَّهَا وَ فَخْرَهَا إِلَى انْقِطَاعٍ وَ إِنَّ زِينَتَهَا وَ نَعِيمَهَا إِلَى زَوَالٍ وَ ضَرَّاءَهَا وَ بُؤْسَهَا إِلَى نَفَادٍ

(اي مردم، حال که دنيا چنين است) پس براي به دست آوردن عزت و فخر دنيا به رقابت ناشايست نپردازيد، و به زينت و نعمتهاي دنيا دل خوش ننماييد، و از دشواريها و سختيهايش شيون به راه نيندازيد، زيرا عزت و فخر دنيا رو به انقطاع و زينت و نعمتهايش رو به زوال، و دشواريها و سختي هاي آن رو به فنا و نابودي است.

5

وَ کلُّ مُدَّةٍ فِيهَا إِلَى انْتِهَاءٍ وَ کلُّ حَيٍّ فِيهَا إِلَى فَنَاءٍ أَ وَ لَيْسَ لَکمْ فِي آثَارِ الْأَوَّلِينَ مُزْدَجَرٌ وَ فِي آبَائِکمُ الْمَاضِينَ تَبْصِرَةٌ وَ مُعْتَبَرٌ إِنْ کنْتُمْ تَعْقِلُونَ أَ وَ لَمْ تَرَوْا إِلَى الْمَاضِينَ مِنْکمْ لَا يَرْجِعُونَ

و هر مدتي در اين دنيا رو به پايان است، و هر زنده اي در آن رو به فنا. آيا براي شما در آثار گذشتگان عامل جلوگيري از ارتکاب فساد وجود ندارد؟ و آيا در سرگذشت نياکانتان اگر تعقل کنيد عامل بينايي و عبرت نمي بينيد؟ آيا نمي بينيد که گذشتگان برنمي گردند؟

6

وَ إِلَى الْخَلَفِ الْبَاقِينَ لَا يَبْقَوْنَ أَ وَ لَسْتُمْ تَرَوْنَ أَهْلَ الدُّنْيَا يُصْبِحُونَ وَ يُمْسُونَ عَلَى أَحْوَالٍ شَتَّى فَمَيِّتٌ يُبْکى وَ آخَرُ يُعَزَّى وَ صَرِيعٌ مُبْتَلًى وَ عَائِدٌ يَعُودُ وَ آخَرُ بِنَفْسِهِ يَجُودُ وَ طَالِبٌ لِلدُّنْيَا وَ الْمَوْتُ يَطْلُبُهُ وَ غَافِلٌ وَ لَيْسَ بِمَغْفُولٍ عَنْهُ وَ عَلَى أَثَرِ الْمَاضِي مَا يَمْضِي الْبَاقِي

و (آيا نمي بينيد که) جانشيناني که از آنان مانده اند، بقايي ندارند؟ آيا نمي بينيد اهل دنيا را که با احوال گوناگون، صبح را به شام مي رسانند و شام را به صبح: مرده اي که بر وي مي گريند و ديگري تسليت داده مي شود. و يکي افتاده اي است مبتلا. گروهي بر بالين بيمار براي عيادت وي حاضر شده اند. يکي ديگر به جان خود مي پيچد. جوينده اي را مي بينيد که دنيا را مي جويد و مرگ در جستجوي اوست. و غافلي در غفلت غوطه مي خورد که مورد غفلت نيست و باقي مانده به دنبال گذشته مي گذرد و مي رود.

7

أَلَا فَاذْکرُوا هَاذِمَ اللَّذَّاتِ وَ مُنَغِّصَ الشَّهَوَاتِ وَ قَاطِعَ الْأُمْنِيَاتِ عِنْدَ الْمُسَاوَرَةِ لِلْأَعْمَالِ الْقَبِيحَةِ وَ اسْتَعِينُوا اللَّهَ عَلَى أَدَاءِ وَاجِبِ حَقِّهِ وَ مَا لَا يُحْصَى مِنْ أَعْدَادِ نِعَمِهِ وَ إِحْسَانِهِ.

هشيار باشيد، به ياد بياوريد در موقع ارتکاب اعمال زشت، مرگي را که نابود کننده لذتهاست و تيره کننده شهوات و قطع کننده آرزوها. و ياري بطلبيد از خدا براي اداي حق واجب او و براي سپاس نعمتها و احسان بيشمارش.

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :