جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

خطبه نود و چهارم

فراز

متن عربی

متن فارسی

خطبه نود و چهارم

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): اميرالمومنين (علیه السلام) در اين خطبه خداوند سبحان را توصيف نموده، سپس فضيلت رسول خدا و دودمان او را توضيح مي دهد و سپس مردم را موعظه مي فرمايد:

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

اللّه تعالى

فَتَبَارَک اللَّهُ الَّذِي لَا يَبْلُغُهُ بُعْدُ الْهِمَمِ وَ لَا يَنَالُهُ حَدْسُ الْفِطَنِ ، الْأَوَّلُ الَّذِي لَا غَايَةَ لَهُ فَيَنْتَهِيَ وَ لَا آخِرَ لَهُ فَيَنْقَضِيَ.

خداوند متعال

پس مبارک است خداوندي که بلندي و دور پروازيهاي همتها به او نمي رسد و حدس هشياريها به مقام شامخ او نايل نگردد. خداوند اول که غايتي براي او نيست تا پايان يابد، و آخري براي او وجود ندارد تا منقرض شود.

2

و منها في وصف الأنبياء

فَاسْتَوْدَعَهُمْ فِي أَفْضَلِ مُسْتَوْدَعٍ وَ أَقَرَّهُمْ فِي خَيْرِ مُسْتَقَرٍّ تَنَاسَخَتْهُمْ کرَائِمُ الْأَصْلَابِ إِلَى مُطَهَّرَاتِ الْأَرْحَامِ کلَّمَا مَضَى مِنْهُمْ سَلَفٌ قَامَ مِنْهُمْ بِدِينِ اللَّهِ خَلَفٌ.

و از اين خطبه است در توصيف پيامبران:

آنان (پيامبران) را در برترين وديعتگاه به وديعت نهاد و در بهترين قرارگاه تثبيت فرمود. اصلاب شريفه آنان را به پاکترين ارحام منتقل ساخت. هر موقعي که يکي از آنان (رسالت خود را ابلاغ نموده و) درگذشت، براي تبليغ دين خداوندي جانشيني از آنان قيام نمود.

3

رسول اللّه و آل بيته

حَتَّى أَفْضَتْ کرَامَةُ اللَّهِ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى إِلَى مُحَمَّدٍ ( صلى الله عليه وآله ) فَأَخْرَجَهُ مِنْ أَفْضَلِ الْمَعَادِنِ مَنْبِتاً وَ أَعَزِّ الْأَرُومَاتِ مَغْرِساً مِنَ الشَّجَرَةِ الَّتِي صَدَعَ مِنْهَا أَنْبِيَاءَهُ وَ انْتَجَبَ مِنْهَا أُمَنَاءَهُ

رسول الله (صلی الله عليه و آله و سلم) و خاندانش

تا آنگاه که کرامت خداوندي سبحانه و تعالي به محمد (صلي الله عليه و آله )منتهي گشت. آن وجود مقدس را از برترين معادن روياننده و عزيزترين اصول و ريشه ها براي کاشتن بيرون آورد. از آن درختي که خداوند آن را بشکافته و پيامبرانش را از آن بيرون آورده و امناي خود را از آن برگزيده است.

4

تْرَتُهُ خَيْرُ الْعِتَرِ وَ أُسْرَتُهُ خَيْرُ الْأُسَرِ وَ شَجَرَتُهُ خَيْرُ الشَّجَرِ نَبَتَتْ فِي حَرَمٍ وَ بَسَقَتْ فِي کرَمٍ لَهَا فُرُوعٌ طِوَالٌ وَ ثَمَرٌ لَا يُنَالُ فَهُوَ إِمَامُ مَنِ اتَّقَى وَ بَصِيرَةُ مَنِ اهْتَدَى

عترت پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله )بهترين عترتهاست. و دودمانش بهترين دودمانها. و درختش بهترين درختها که در حرم روييده شده و به رشد رسيده است. در کرم و مجد و شرف براي آن درخت شاخه هايي است بلند و ثمري است غيرقابل وصول. آن حضرت پيشواي کسي است که تقوا بورزد. و وسيله بينايي است براي کسي که هدايت يافته باشد.

5

سِرَاجٌ لَمَعَ ضَوْؤُهُ وَ شِهَابٌ سَطَعَ نُورُهُ وَ زَنْدٌ بَرَقَ لَمْعُهُ سِيرَتُهُ الْقَصْدُ وَ سُنَّتُهُ الرُّشْدُ وَ کلَامُهُ الْفَصْلُ وَ حُکمُهُ الْعَدْلُ أَرْسَلَهُ عَلَى حِينِ فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ وَ هَفْوَةٍ عَنِ الْعَمَلِ وَ غَبَاوَةٍ مِنَ الْأُمَمِ.

چراغي است که روشناييش درخشيده و ستاره اي است که نورش بارز و آشکار است. و آتشزنه اي است که لمعان آن برق توليد نموده است. سيرتش اعتدال، و سنتش رشد و کلام او جدا کننده حق و باطل، و حکم او عدل محض است. خداوند سبحان او را در فاصله اي از پيامبران و در دوران لغزش جوامع از عمل و جهل و کودني امتها فرستاد.

6

عظة الناس

اعْمَلُوا رَحِمَکمُ اللَّهُ عَلَى أَعْلَامٍ بَيِّنَةٍ فَالطَّرِيقُ نَهْجٌ يَدْعُوا إِلى دارِ السَّلامِ وَ أَنْتُمْ فِي دَارِ مُسْتَعْتَبٍ عَلَى مَهَلٍ وَ فَرَاغٍ وَ الصُّحُفُ مَنْشُورَةٌ وَ الْأَقْلَامُ جَارِيَةٌ وَ الْأَبْدَانُ صَحِيحَةٌ وَ الْأَلْسُنُ مُطْلَقَةٌ وَ التَّوْبَةُ مَسْمُوعَةٌ وَ الْأَعْمَالُ مَقْبُولَةٌ.

پند مردم

خداوند به شما رحمت کناد! عمل کنيد در روشنايي آشکار. علايم طريق حق راست و روشن است. شما را به دارالسلام (زندگي سالم و بهشت اخروي) دعوت مي نمايد و شما اکنون در خانه اي (دنيايي) هستيد که مي توانيد خدا را (با اعمال و نيات نيکوي خود) از خويشتن راضي کنيد. امروز مهلتي داريد و فراغتي، نامه هاي اعمالتان باز است (بسته نشده)، و قلم هايي که نامه هاي اعمال شما را مي نويسند، در جريانند، و بدنها سالم و صحيحند و زبانها باز و آزاد و توبه پذيرفته مي شود و اعمال مقبول مي گردد.

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :