بدانید! دنیا سرایى است که جز در خودش (و از طریق بهره گیرى صحیح،) از آن سالم نتوان ماند
و با امورى که مخصوصِ دنیاست، از آن نجات نتوان یافت. انسان ها به وسیله آن آزمایش مى شوند، آنچه از دنیا به خاطر دنیا به دست آورند از آن جدا مى شوند و حسابِ آن را باید پس بدهند و آنچه از دنیا براى غیر این جهان به دست آورند به آن خواهند رسید و در آن خواهند ماند؛ چرا که دنیا در نظر خِردمندان همچون سایه بعد از زوال است؛
در حالى که آن را گسترده مى بینى ناگهان جمع مى شود و در حالى که فزونى مى یابد (با فرارسیدن شب) نقصان مى پذیرد.