من قيام به وظيفه نمودم در آن هنگام كه ديگران ناتوان شدند و شكست‏ خوردند، و از افق بالاترى نگريستم،در آن هنگام كه ديگران سر در لاك خودفرو برده بودند، و سخن با صراحت گفتم در آن هنگام كه تردد و اضطراب آنانرادر خود فرو برده بود، و راهم را با نور الهى پيش گرفتم در آن هنگام كه آنان‏ راكد گشته و متوقف بودند،

در آن زمان صداى من از صداى همه آنان پايين‏تربود، و در سبقت[در خير و صلاح جامعه]بالاتر از آنان بودم، من با عنان‏ كمالات بپرواز در آمدم، و وسيله سبقت در اختيار من بود، همانند آن كوه ‏بودم كه بادهاى تندوز از متزلزل ساختن آن ناتوان، و طوفانها از بر كندن آن‏ عاجز است، هيچ كسى توانائى عيبجوئى در من نداشت، و هيچ گوينده ‏اى ‏نمي توانست طعنى بر من وارد آورد،

انسان ضعيف و خوار در نزد من عزيزاست تا حق او را براى او بگيرم، و انسان قوى در نزد من ضعيف است تا حق‏ ديگران را از او بگيرم، ما به قضاى خداوندى رضايت داده، و امر او راتسليم به او نموده‏ايم، آيا گمان ميكنى من به رسول خدا (صلی الله علیه و آله)دروغ می بندم ؟

سوگند بخدا،من اولين كسى هستم كه او را تصديق كرده ‏ام، پس اولين كسى ‏نخواهم بود كه به او دروغى ببندم، سپس من در وضع خود نگريستم، اطاعتم ‏از تكليف الهى[كه بوسيله پيامبر براى من ابلاغ شده بود]بر بيعت‏ با ديگران‏ و يا جنگ با آنان سبقت گرفته بود، و پيمان ديگرى در گردنم بود.