جستجو در سایت نهج البلاغه

[custom_search_formss]
  • بخش :

حکمت سی و هفتم

فراز

متن عربی

متن فارسی

حکمت سی و هفتم

آن حضرت فرمود:

    فراز

متن عربی

متن فارسی

1

وَ قَدْ لَقِيَهُ عِنْدَ مَسيرِهِ اِلَى الشّامِ دَهاقينُ الاَْنْبارِ فَتَرَجَّلُوا لَهُ وَ اشْتَدُّوا بَيْنَ يَدَيْهِ:- ما هذَا الَّذى صَنَعْتُمُوهُ؟! – فَقالُوا: خُلُقٌ مِنّا نُعَظِّمُ بِهِ اُمَراءَنا. فَقالَ: – وَ اللّهِ ما يَنْتَفِعُ بِهذا اُمَراؤُكُمْ، وَ اِنَّكُمْ لَتَشُقُّونَ عَلى اَنْفُسِكُمْ فى دُنْياكُمْ، وَ تَشْقَوْنَ بِهِ فى آخِرَتِكُمْ. وَ ما اَخْسَرَ الْمَشَقَّةَ وَراءَها الْعِقابُ، وَ اَرْبَحَ الدَّعَةَ مَعَها الاَْمانُ مِـنَ النّـارِ

و آن حضرت در وقت رفتن به شام که کشاورزان شهر انبار با دیدن حضرت به نشانه احترام از اسبها پیاده شده و پیشاپیش آن بزرگوار دویدند، فرمود: این چه عملی‌ بود از شما سر زد؟! گفتند: برنامه ای‌ است که با آن سران خود را بزرگ می‌ شماریم. فرمود: به خدا قسم زمامداران شما از این کار سود نمی‌ برند، و شما با این عمل در دنیا به مشقت می‌ افتید، و در آخرت دچار بدبختی‌ می‌ شوید. و چه خسارتبار است مشقتی‌ که به دنبال آن کیفر الهی‌ است، و چه سودمند است آسایشی‌ که به همراه آن ایمنی‌ از آتش جهنم است!

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
[custom_search_form]
  • بخش :