بسا كس كه با نيكويى بدو گرفتار گرديده است و بسا مغرور بدانكه گناهش پوشيده است، و بسا كس كه فريب خورد به سخن نيكويى كه درباره او بر زبانها رود، و خدا هيچكس را نيازمود چون كسى كه او را در زندگى مهلتى بود. (و اين گفتار پيش از اين گذشت، ليكن اينجا در آن زيادتى است سودمند.)