هر كس درباره دنيا اندوهناكست بر قضاء خداوندي خشمگين است و هر كس از مصيبتي كه بر او فرود آمده است، شكايت كند در حقيقت از پروردگارش شكايت كرده است. و هر كس نزديك توانگر وارد شود و به جهت توانگري او فروتني كند، دو سوم دين خود را از دست داده است.

و هر كس قرآن را بخواند و سپس بميرد و بر آتش داخل شود، از كساني بوده است كه آيات خداوندي را به مسخره مي گرفتند و هر كس كه دلش به محبت دنيا شيفته شد، دل او به سه چيز از دنيا مي چسبد: اندوهي كه از او ناپديد نگردد و طمعي كه رهايش نسازد و آرزويي كه به آن نخواهد رسيد.